ςคﻮคtคא_кђคภร khans
New member
Al sana uzlaşma!
Seçime on gün kala cumhurbaşkanlığı tartışması öne çıktı. Uzlaşmaydı, dayatmaydı derken kafalar bir daha karıştırıldı. Şahsen ben CHP lideri Sayın Baykal'ın 'uzlaşma' tarifine giren cumhurbaşkanı adayını, kamuoyunun tam anlayabildiği kanaatinde değilim. Düşündüm de, konuyu biraz açabilirsem, Baykal'ın tanımını netleştirebilirsem, siyasete de, memlekete de bir nevi faydam olabilir. Sayın Baykal, açıkça şunu demek istiyor herhalde:
1. Cumhurbaşkanı tarafsız olmalıdır. Anayasa Mahkemesi'ne üye seçerken bile CHP üyeliğine dikkat etmelidir. Bu durum sonradan anlaşılsa bile bunu dert etmemelidir. Çünkü gerçek tarafsızlık CHP'nin tek parti döneminin ruhuna ve felsefesine sahip çıkmaktır.
2. Cumhurbaşkanı, Anayasa'nın sahibi olmalıdır. Anayasa kitapçığı devamlı elinin altında bulunmalıdır. Gerektiğinde onu en nazik, en hassas bir başbakana dahi fırlatmalıdır. Ardından ekonomi batarmış, ülke perişan olurmuş, bu cumhurbaşkanını enterese etmez.
3. Cumhurbaşkanının medya ile ilişkileri esaslı ve objektif olmalıdır. Herkesle muhatap olmamalıdır. Sadece İlhan Selçuk'la görüşmelidir. Televizyon kanallarını da ihmal etmemelidir. CHP'nin program desteği için yüklü mali yardımda bulunduğu bir kanalın açılışına gitmesinin, tarafsızlığına asla gölge düşürmeyeceği de herkesin malûmudur.
4. Cumhurbaşkanı Anayasa'nın laik-demokratik cumhuriyet anlayışını özümsemelidir. Rektör seçerken akademik ehliyeti değil, ideolojik bağlılığı esas almalıdır. Mesela bir aday 3 oy almış, başka bir aday 160 oy almış, orada 'bizim adamımız mı, değil mi?' diye düşünmesi lazım. Yani yanlış anlaşılmasın; 'cumhuriyetten yana mı, değil mi' demek istiyorum, ona bakması lazım. Öyle olunca da 3 oy alanı tercih etmesi tabii ki takdire şayandır.
5. Cumhurbaşkanı halktan kopmamalı, Çankaya'yı halka açık tutmalıdır. Ancak Çankaya'nın kamusal alan olduğunu da unutmamalıdır. Başörtülülere geçit vermemelidir.
6. Cumhurbaşkanı inançlar karşısında da tarafsız olmalıdır. Mesela ülkenin yüzde doksanı Müslüman olsa bile, oruç tutmadığını herkese göstererek bu yansızlığını sık sık hatırlatmakta bir beis görmemelidir.
7. Cumhurbaşkanı öztürkçe konusunda da titiz olmalı, oydaşmaya önem vermelidir. Refah yerine gönenç, maksat yerine erek, huzur yerine erinç, müttefik yerine bağlaşık, aynı düşüncede olmak yerine oydaşma demelidir.
8. Cumhurbaşkanı, kendinden sonraki cumhurbaşkanlığı seçimlerine de müdahale etmeli, bunun için Harp Akademileri'nde konuşmalı; 'Türkiye'de siyasal rejim, Cumhuriyet kurulduğundan beri hiçbir dönemde günümüzde olduğu kadar tehlikeyle karşı karşıya kalmamıştır. Temelinde Atatürk ilke ve devrimleri bulunan çağdaş Türkiye Cumhuriyeti ideolojisi, tüm yurttaşların taraf olması gereken bir devlet ideolojisidir.' demelidir. 23 Nisan'larda, 'Bugün de Türkiye Büyük Millet Meclisi Atatürk'ün yüce kişiliği ve devrimlerine layık olduğunu kanıtlamak zorundadır.' çıkışı ile Meclis'e haddini bildirmelidir.
9. Üzerinde uzlaşılacak cumhurbaşkanı adayı, siyasal tarafsızlığını korumaya özen göstermeli, CHP'li olduğunu belli etmemeye çalışmalıdır. Damadı CHP milletvekili adayı olursa, bunda bir sakınca görmemelidir.
10. İktidarda CHP yoksa hükümeti engellemek için en büyük muhalefeti yapmalı, adeta kök söktürmelidir.
Şimdi okuyucularımız diyecektir ki; 'ama Sayın Baykal, Sayın Sezer'i ima ediyor...' İşte yanıldınız, ima etmiyor. Aynen şöyle diyor: 'Sayın Sezer tarafsız bir kişilikti. Öyle bir isim üzerinde bütün partiler uzlaştılar.
Uzlaşma böyle olmalı!'
Sakın, 'bu kadarına da pes yahu' demeyin. Sayın Baykal'ın uzlaşmadan ne anladığını anlamış olduk, bu da bize yeter!
alıntıdır...
Seçime on gün kala cumhurbaşkanlığı tartışması öne çıktı. Uzlaşmaydı, dayatmaydı derken kafalar bir daha karıştırıldı. Şahsen ben CHP lideri Sayın Baykal'ın 'uzlaşma' tarifine giren cumhurbaşkanı adayını, kamuoyunun tam anlayabildiği kanaatinde değilim. Düşündüm de, konuyu biraz açabilirsem, Baykal'ın tanımını netleştirebilirsem, siyasete de, memlekete de bir nevi faydam olabilir. Sayın Baykal, açıkça şunu demek istiyor herhalde:
1. Cumhurbaşkanı tarafsız olmalıdır. Anayasa Mahkemesi'ne üye seçerken bile CHP üyeliğine dikkat etmelidir. Bu durum sonradan anlaşılsa bile bunu dert etmemelidir. Çünkü gerçek tarafsızlık CHP'nin tek parti döneminin ruhuna ve felsefesine sahip çıkmaktır.
2. Cumhurbaşkanı, Anayasa'nın sahibi olmalıdır. Anayasa kitapçığı devamlı elinin altında bulunmalıdır. Gerektiğinde onu en nazik, en hassas bir başbakana dahi fırlatmalıdır. Ardından ekonomi batarmış, ülke perişan olurmuş, bu cumhurbaşkanını enterese etmez.
3. Cumhurbaşkanının medya ile ilişkileri esaslı ve objektif olmalıdır. Herkesle muhatap olmamalıdır. Sadece İlhan Selçuk'la görüşmelidir. Televizyon kanallarını da ihmal etmemelidir. CHP'nin program desteği için yüklü mali yardımda bulunduğu bir kanalın açılışına gitmesinin, tarafsızlığına asla gölge düşürmeyeceği de herkesin malûmudur.
4. Cumhurbaşkanı Anayasa'nın laik-demokratik cumhuriyet anlayışını özümsemelidir. Rektör seçerken akademik ehliyeti değil, ideolojik bağlılığı esas almalıdır. Mesela bir aday 3 oy almış, başka bir aday 160 oy almış, orada 'bizim adamımız mı, değil mi?' diye düşünmesi lazım. Yani yanlış anlaşılmasın; 'cumhuriyetten yana mı, değil mi' demek istiyorum, ona bakması lazım. Öyle olunca da 3 oy alanı tercih etmesi tabii ki takdire şayandır.
5. Cumhurbaşkanı halktan kopmamalı, Çankaya'yı halka açık tutmalıdır. Ancak Çankaya'nın kamusal alan olduğunu da unutmamalıdır. Başörtülülere geçit vermemelidir.
6. Cumhurbaşkanı inançlar karşısında da tarafsız olmalıdır. Mesela ülkenin yüzde doksanı Müslüman olsa bile, oruç tutmadığını herkese göstererek bu yansızlığını sık sık hatırlatmakta bir beis görmemelidir.
7. Cumhurbaşkanı öztürkçe konusunda da titiz olmalı, oydaşmaya önem vermelidir. Refah yerine gönenç, maksat yerine erek, huzur yerine erinç, müttefik yerine bağlaşık, aynı düşüncede olmak yerine oydaşma demelidir.
8. Cumhurbaşkanı, kendinden sonraki cumhurbaşkanlığı seçimlerine de müdahale etmeli, bunun için Harp Akademileri'nde konuşmalı; 'Türkiye'de siyasal rejim, Cumhuriyet kurulduğundan beri hiçbir dönemde günümüzde olduğu kadar tehlikeyle karşı karşıya kalmamıştır. Temelinde Atatürk ilke ve devrimleri bulunan çağdaş Türkiye Cumhuriyeti ideolojisi, tüm yurttaşların taraf olması gereken bir devlet ideolojisidir.' demelidir. 23 Nisan'larda, 'Bugün de Türkiye Büyük Millet Meclisi Atatürk'ün yüce kişiliği ve devrimlerine layık olduğunu kanıtlamak zorundadır.' çıkışı ile Meclis'e haddini bildirmelidir.
9. Üzerinde uzlaşılacak cumhurbaşkanı adayı, siyasal tarafsızlığını korumaya özen göstermeli, CHP'li olduğunu belli etmemeye çalışmalıdır. Damadı CHP milletvekili adayı olursa, bunda bir sakınca görmemelidir.
10. İktidarda CHP yoksa hükümeti engellemek için en büyük muhalefeti yapmalı, adeta kök söktürmelidir.
Şimdi okuyucularımız diyecektir ki; 'ama Sayın Baykal, Sayın Sezer'i ima ediyor...' İşte yanıldınız, ima etmiyor. Aynen şöyle diyor: 'Sayın Sezer tarafsız bir kişilikti. Öyle bir isim üzerinde bütün partiler uzlaştılar.
Uzlaşma böyle olmalı!'
Sakın, 'bu kadarına da pes yahu' demeyin. Sayın Baykal'ın uzlaşmadan ne anladığını anlamış olduk, bu da bize yeter!
alıntıdır...
