Ahde Vefa

ikRa

ikRa

Banned
Katılım
29 Ağu 2006
Mesajlar
4,113
Reaction score
0
Puanları
0
Yaş
43
Konum
Küfür Tek Millettir..!
Merhamet üzerine

Hz. Ömer (r.a.) arkadaşlarıyla sohbet
ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :

-
Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa
lütfen yerine getirin.



Bu söz üzerine Hz. Ömer (r.a.)suçlanan
gence dönerek :

-
Söyledikleri doğru mu diye sorar. Suçlanan genç der ki
:

-
Evet
doğru. Bu söz üzerine Hz Ömer (r.a.)
anlat bakalım nasıl oldu diye sorar. Genç anlatmaya
başlar:

-
Ben
bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım. Ailemle beraber
gezmeye çıktık, kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Affedersiniz
hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor.
Hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel
olamadım. Arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı, atım
oracıkta öldü. Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım, babası

öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı, durum bundan
ibaret, dedi. Hz Ömer (r.a.) :

-
Söyleyecek bir şey yok, bu suçun cezası idam. Madem suçunu da kabul
ettin, dedi. Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:

-
Efendim
bir özrüm var, diyerek konuşmaya başladı:

-
Ben
memleketinde zengin bir insanım, babam, rahmetli olmadan bana epey bir altın
bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi
siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğiniz için Allah(cc)
indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime
teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum, der. Hz. Ömer
der ki:

-
Bu
topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki? Sözün burasında genç
adam ortama bir göz atar, der ki:

-
Bu zat
benim yerime kalır. O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi
arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası
değildir. Hz. Ömer (r.a.) Amr'a dönerek:

-
Ey Amr,
delikanlıyı duydun, der. O yüce sahabe:

-
Evet, ben
kefilim, der ve genç adam serbest bırakılır. Üçüncü günün sonunda vakit
dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz.
Ömer'e çıkarak gencin gelmeyeceği, dolayısıyla Amr Ibni As'a verilecek idam
yerine maktulün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve
babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz derler. Hz. Ömer (r.a.)kendinden beklenen
cevabı verir der ki:

-
Bu kefil
babam olsa fark etmez cezayı infaz ederim. Hz Amr Ibni As ise tam bir
teslimiyet içerisinde der ki:

-
Biz de
sözümün arkasındayız. Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların
arasından genç görünür. Hz. Ömer (r.a.) gence dönerek derki:

-
Evladım
gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin? Genç vakurla başını
kaldırır ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan):

-
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der. Hz. Ömer (r.a.) başını bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki:

-
Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun, nasıl oldu onun yerine kefil oldun?. Amr
Ibni As Allah (c.c.) kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı donduracak
bir cevap verir:

-
Bu kadar insanın içerisinden beni seçti. "İNSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul
ettim, der. Sıra gençlere gelir, derler ki:

-
Biz bu davadan vazgeçiyoruz. Bu sözün üzerine Hz Ömer (r.a.):

-
Biraz evvel babamızın kani yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz, der. Gençlerin cevabı da dehşetlidir:

-
MERHAMETLİ İNSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DİYE…
 
Ayy çok güzelmiş...Eline sağlık...Sonunu okuyunca tebessüm ediyor insan...Allah razı olsun...
 
Paylaşım için Allah razı olsun...MErhamet ne kadar hoş bir kelime...Her bir harfi insana huzur veriyor adeta...
 
Allah razi olsun bu guzel yaziyi bizlerle paylastigin icin.
 
ibret alınacak bir kıssa! "Hz Ömer (r.a)"

Hz. Omer arkadaslariyla sohbet ederken, huzura üç genc girerler. Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadas bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa lutfen yerine getirin."
Bu soz uzerine Hz.Omer suclanan gence donerek :
-Soyledikleri dogru mu diye sorar ,
Suclanan genc der ki :
-evet dogru.
Bu soz uzerine Hz Omer anlat bakalim nasil oldu diye sorar: Bunun uzerine genc anlatmaya baslar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim ailemle beraber gezmeye ciktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi.Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir guzel atim var ki donen bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahcesinden meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi icerden hisimla cikti atima bir tas atti atim oracikta oldu. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim,babasi oldu. Kacmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi, durum bundan ibaret" dedi. Bu soz uzerine Hz Omer :
-"Soyleyecek bir sey yok, bu sucun cezasi idam.Madem sucunu da kabul ettin" dedi.
Bu sozden sonra delikanli soz alarak :
-"Efendim bir ozrum var" diyerek konusmaya basladi
- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan bana epey bir altin birakti.Gelirken kardesim kucuk oldugu icin saklamak zorunda kaldim.Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi ettiginiz icin
Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana uc gun izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu uc gun icinde yerime birini bulurum" der.
Hz. Omer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sozun burasinda genc adam ortama bir goz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaslarindan daha yasarken cennetle mujdelenen Amr Ibni As' dan baskasi degildir.
Hz.Omer Amr'a donerek, - "Ey Amr, delikanliyi duydun" der. O yuce sahabi -"Evet, ben kefilim" der ve genc adam serbest birakilir.
Ucuncu gunun sonunda vakit dolmak uzere ama gencten bir haber yoktur.
Medine'nin ileri gelenleri Hz. Omer'e cikarak genc'in gelmeyecegi,dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktulun diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gencler razi olmaz ve babamizin kani yerde kalsin
istemiyoruz derler.Hz. Omer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet icerisinde der ki : -"Biz de sozumun arkasindayiz."
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan genc gorunur. Hz. Omer gence donerek derki evladim gelmemek için onemli bir nedenin vardi neden geldin?" Genc vakurla basini kaldirir ve (gunumuz insani
icin pek de onemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Omer basini bu defa cevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine kefil oldun".
Amr Ibni As vakurla kanimizi donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanin icerisinden beni secti.
"INSANLIK OLDU "dedirtmemek icin kabul ettim" der.
Sira genclere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeciyoruz."
Bu sozun uzerine Hz Omer :
-"Ne oldu, biraz evvel babamizin kani yerde kalmasin diyordunuz ne oldu da vazgeciyorsunuz?"der.
Genclerin cevabida dehsetlidir :
-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE ...
 
eline saglık dai güzel
 
Hz.Ömer R.A Zamanında Geçen Bir Olay

Biraz uzun ama okumanızı şiddetle tavsiye ederim :goz:

____________________________________________________

Hz. Ömer arkadaşlariyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler.

Derler ki :
-"Ey halife, bu aramizdaki arkadaş bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa
lütfen yerine getirin."

Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
- Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :

-Evet doğru.

Bu söz üzerine Hz Ömer;

-Anlat bakalim nasil oldu diye sorar:

Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :

-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim ailemle
beraber gezmeye çiktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi.
Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen bir defa daha
bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina
engel olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti , atima bir taş,
atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim,
babasi öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi, durum bundan
ibaret" dedi.

Bu söz üzerine Hz Ömer:

-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezasi idam.Madem suçunu da kabul ettin"
dedi.

Bu sözden sonra delikanli söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladi

- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan bana epey bir
altin birakti. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak zorunda kaldim.
Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi ettiginiz için
Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti
kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum" der.

Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!"

Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar, der ki:

- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi
arkadaşarindan daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkasi
değildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek,

- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der.

O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest birakilir.

Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur.
Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çikarak genc'in gelmeyecegi,
dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi
teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve "babamizin kani yerde kalsin
istemiyoruz" derler.

Hz. Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :

"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."

Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :

-"Biz de sözümün arkasindayiz."

Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan genç
görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladim gelmeme gibi önemli bir
nedenin vardi neden geldin?" Genç vakurla basini kaldirir ve (günümüz insani
için pek de önemli olmayan)

"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.

Hz.Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki :

-"Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine kefil
oldun".

Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razi olsun, vakurla kanimizi
donduracak bir cevap verir,

-"Bu kadar insanin içerisinden beni seçti.

"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.

Sira gençlere gelir, derler ki :

-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."

Bu sözün üzerine Hz Ömer :

-"Ne oldu, biraz evvel "babamizin kani yerde kalmasin" diyordunuz ne oldu da
vaz geçiyorsunuz?" der.

Gençlerin cevabi da dehsetlidir :

-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE .

 
saol kardeş ders alınacak bi hikaye
 
İnsanlık bu soluklara ne kadar da muhtaç değil mi?
 
Gerçekten ibret alınacak bir durum. Günümüz Türkiyesinde tavuk yüzünden adam öldürürlerekn, bir o taraftan bir bu taraftan sırf bir "tavuk" yüzünden cahiliyet devrinden kalma kan davası başlıyor. Dinimiz ne kadar güzel olaylara insancıl ve merhametle yanaşmış. Buna bir örnekte arkdaşımız verdi. Allah kendisinden razı olsun.
 
Allah razı olsun, konu taşındı kardeşim...
 
merhametli insan

Hz. Ömer arkadaslariyla sohbet ederken, huzra üç genç girerler. Derler ki :
-'Ey halife, bu aramizdaki arkadas bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.'
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :
- Söyledikleri dogru mu
diye sorar , Suçlanan genç der ki :
-evet dogru.
Bu söz üzerine Hz Ömer:
-Anlat bakalim nasil oldu
diye sorar: Bunun üzerine genç anlatmaya baslar, der ki :
-'Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim ailemle beraber gezmeye çiktik kader bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti atima bir tas atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim, babasi öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi, durum bundan ibaret'
dedi.Bu söz üzerine Hz Ömer:
-'Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezasi idam.Madem suçunu da kabul ettin'
dedi. Bu sözden sonra delikanli söz alarak:
-'Efendim bir özrüm var'
diyerek konusmaya basladi:
-'Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli olmadan bana epey bir altin birakti.Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak zorunda kaldim. Simdi siz bu cezayi infaz ederseniz yetimin hakkini zayi ettiginiz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum'
der.Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-'Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalir ki?!'
Sözün burasinda genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- 'Bu zat benim yerime kalir.'
O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaslarindan daha yasarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan baskasi degildir. Hz.Ömer Amr'a dönerek:
- 'Ey Amr, delikanliyi duydun'
der.O yüce sahabi
-'Evet, ben kefilim'
der ve genç adam serbest birakilir. Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur.Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çikarak genc'in gelmeyecegi, dolayisiyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razi olmaz ve babamizin kani yerde kalsin istemiyoruz derler. Hz. Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
-'Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim.'
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-'Biz de sözümün arkasindayiz.'
Bu arada kalabalikta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasindan genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki
-'evladim gelmeme gibi önemli bir nedenin vardi neden geldin?'
Genç vakurla basini kaldirir ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan)
-'AHDE VEFASIZLIK ETTI' demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Ömer basini bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki :
-'Ey Amr, sen bu delikanliyi tanimiyorsun nasil oldu onun yerine kefil oldun'.
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razi olsun, vakurla kanimizi donduracak bir cevap verir,
-'Bu kadar insanin içerisinden beni seçti. 'INSANLIK ÖLDÜ 'dedirtmemek için kabul ettim'
der. Sira gençlere gelir, derler ki :
-'Biz bu davadan vazgeçiyoruz.'
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-'Ne oldu, biraz evvel babamizin kani yerde kalmasin diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz?'
der. Gençlerin cevabida dehsetlidir :
-'MERHAMETLI INSAN KALMADI' DEMEYESINIZ DIYE.....
 
eline sağlık güzeldi. İnsan bir tuhaf oluyor böyle şeyler dinleyince
 
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :

-Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.

Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek :

- Söyledikleri doğru mu diye sorar.

Suçlanan genç der ki :

-Evet doğru.

Bu söz üzerine Hz Ömer anlat bakalım nasıl oldu diye sorar. Genç anlatmaya başlar:

- Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım. Ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Affedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor. Hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel olamadım. Arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı, atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı, durum bundan ibaret, dedi.

Hz Ömer:

-Söyleyecek bir şey yok, bu suçun cezası idam. Madem suçunu da kabul ettin, dedi. Bu sözden sonra delikanlı söz alarak:
-Efendim bir özrüm var, diyerek konuşmaya başladı:

-Ben memleketinde zengin bir insanım, babam, rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğiniz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum, der.

Hz. Ömer der ki:

-Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki?
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki:

-Bu zat benim yerime kalır. O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As' dan başkası değildir.

Hz. Ömer Amr'a dönerek:

-Ey Amr, delikanlıyı duydun, der.

O yüce sahabe:

-Evet, ben kefilim, der ve genç adam serbest bırakılır. Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çıkarak gencin gelmeyeceği, dolayısıyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine maktulün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz derler.

Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir der ki:
-Bu kefil babam olsa fark etmez cezayı infaz ederim.

Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki:

-Biz de sözümün arkasındayız. Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki:

-Evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin? Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan):

-'AHDE VEFASIZLIK ETTI' demeyesiniz diye geldim der. Hz. Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni As'a der ki:

-Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun, nasıl oldu onun yerine kefil oldun?. Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir:
-Bu kadar insanın içerisinden beni seçti.'İNSANLIK ÖLDÜ 'dedirtmemek için kabul ettim, der. Sıra gençlere gelir, derler ki:

-Biz bu davadan vazgeçiyoruz. Bu sözün üzerine Hz Ömer:

-Biraz evvel babamızın kani yerde kalmasın diyordunuz ne oldu da vazgeçiyorsunuz, der. Gençlerin cevabı da dehşetlidir:

MERHAMETLİ İNSAN KALMADI' DEMEYESINIZ DİYE
 
Cok guzeldi eline saglik.Gercekten bu uc haslete bugunlerde cok ihtiyacimiz var.
 
Konular birleşti
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst