Adını Bilmeden Sevdim

[pijoo]

ADINI BİLMEDEN SEVDİM

Ben, seni; adını bilmeden sevdim. Ve, “var”lığınla gülüşünü...
Ben seni, yaşını bilmeden, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ve, “yar”lığa süzülüşünü.

Ben seni, sesini duymadan sevdim...
Ve duymadan nefesini.
Ben seni adını bilmeden sevdim...
Ama; sevdim!..

Üşüyüşünü sevdim...
Üşüyüşünü sevdim onüçüncü ayın ilk günü;
“Gel, ısıt” deyişini!..
Bekleyişini sevdim beşinci mevsimin gün bitimlerinde, bilerek
gelmeyeceğimi...
Akşam alacalarının gönlüne yürüyüşünü sevdim...
Ve, kıpırtısız, karanlığa gömülüşünü sevdim.
Bir de;
“Gel, ışıt” deyişini!..

Ben seni, adını bilmeden sevdim.
İhtiyacım... Cevabım...
İsimler koydum sana; bahar yelim, çiçek tarlam... Gökkuşağım, ışığım...
Kuşkanadım, pembe rüyam, çiy tanem...
Seni, adını bilmeden sevince öğrendim; seni sevmek için gerekmiyordu ismini
bilmem...
...Sevdim işte!

Ben, seni; yaşını bilmeden sevdim... Yani bilmeden sevdim deden yaşında
mıyım, torununla akran mı!
Ben seni, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ben seni, sesini duymadan sevdim.

Ve hatta öğrenmeye korkarken, bilmeye kıyamazken seni...
...seni sevdim.
Seni sevdim.

İçime salıncaklar kurdum gönlümün ipleriyle...
Oturdun, sallayamadım; dokunurum diye korkumdan!
Dolaştın boynuma bir sarmaşık gibi; okşayamadım.
...Koklayamadım!
Dalgalarını taramamış olan parmaklarım yabancı saçlarına...
Ve hâlâ bilmiyorum, gözlerin ne renk?.. Hangi yıldızlar mahpus içinde?

Ve ben sana hâlâ seni sevdiğimi söyleyemedim!..
Ama ben seni; adını bilmeden, yaşını bilmeden... Yüzünü bilmeden, sesini
bilmeden...
...seni bilmeden sevdim.
Seni, “bilmeden” sevdim!
Senin olmadığın ve benim olmadığım bir sokaktaki köşebaşında çarpıştı
duygularımız!
Döküldü içindekiler ve döküldü içimdekiler...
Sen yoktun orda ve ben de yoktum;
Ama sevda vardı!

Ve, ben; seni adını bilmeden sevdim..

 

[Gєηco]

ellerine saglık senin olmayan yazılarda altına alıntı yazarsan daha iyi olur kardeş

 

[cazg]

Üşüyüşünü sevdim...
Üşüyüşünü sevdim onüçüncü ayın ilk günü;
“Gel, ısıt” deyişini!..
Bekleyişini sevdim beşinci mevsimin gün bitimlerinde, bilerek
gelmeyeceğimi...
Akşam alacalarının gönlüne yürüyüşünü sevdim...
Ve, kıpırtısız, karanlığa gömülüşünü sevdim.
Bir de;
“Gel, ışıt” deyişini!..



mükemmel paylaşımın için teşekkürler....

 

[piken]

Seni, “bilmeden” sevdim!

 

[el_lif]

Adını ßilmeden Sevdim

Adını ßilmeden Sevdim

ßen, seni; adını ßilmeden sevdim. Ve, “var”lığınla gülüşünü...
ßen seni, yaşını ßilmeden, gözünü-kaşını ßilmeden sevdim.
Ve, “yar”lığa süzülüşünü.

ßen seni, sesini duymadan sevdim...
Ve duymadan nefesini.
ßen seni adını ßilmeden sevdim...
Ama; sevdim!..

Üşüyüşünü sevdim...
Üşüyüşünü sevdim onüçüncü ayın ilk günü;
“Gel, ısıt” deyişini!..
ßekleyişini sevdim beşinci mevsimin gün ßitimlerinde, bilerek
gelmeyeceğimi...
Akşam alacalarının gönlüne yürüyüşünü sevdim...
Ve, kıpırtısız, karanlığa gömülüşünü sevdim.
Bir de;
“Gel, ışıt” deyişini!..

ßen seni, adını bilmeden sevdim.
İhtiyacım... Cevabım...
İsimler koydum sana; bahar yelim, çiçek tarlam... Gökkuşağım,
ışığım... Kuşkanadım, pembe rüyam, çiğ tanem...
Seni, adını ßilmeden sevince öğrendim; seni sevmek için gerekmiyordu
ismini ßilmem...
Sevdim işte..!

ßen, seni; yaşını ßilmeden sevdim... Yani ßilmeden sevdim deden yaşında mıyım, torununla akran mı!
ßen seni, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
ßen seni, sesini duymadan sevdim.

Ve hatta öğrenmeye korkarken, bilmeye kıyamazken seni...
...seni sevdim.
Seni sevdim.

İçime salıncaklar kurdum gönlümün ipleriyle...
Oturdun, sallayamadım; dokunurum diye korkumdan!
Dolaştın boynuma bir sarmaşık gibi; okşayamadım.
...Koklayamadım!
Dalgalarını taramamış olan parmaklarım yabancı saçlarına...
Ve hâlâ ßilmiyorum, gözlerin ne renk?.. Hangi yıldızlar mahpus içinde?

Ve ßen sana hâlâ seni sevdiğimi söyleyemedim!..
Ama ben seni; adını ßilmeden, yaşını ßilmeden... Yüzünü ßilmeden, sesini ßilmeden...
...seni ßilmeden sevdim.
Seni, “ßilmeden” sevdim!
Senin olmadığın ve ßenim olmadığım bir sokaktaki köşebaşında
çarpıştı duygularımız!
Döküldü içindekiler ve döküldü içimdekiler...
Sen yoktun orda ve ßen de yoktum;
Ama sevda vardı!

Ve, ßen; seni adını ßilmeden sevdim ​

 

[firatay]

Ellerine Yüreğine Sağlık Süper Bir Şiir

 

[S3yTaNsI]

ne kadar güzel birşey yaa bir insanı kalpten sevmek ona bütün gönülle bağlı olmak onun mecnunu olmak o aklına geldiğinde kalp atışlarının hızlanması hayatta acaba sevgi kadar güzel birşey daha var mıdır sevgi yüzünden akan gözyaşı kadar kutsal bir sıvı var mıdır???

 

[Shoulder]

yüreğine sağlık

 

[S3yTaNsI]

sevgi ile muhabbet ile sulanmamış atmamış bi kalp kalp değildir bence.

 

[SadistFace]

çok güzeldi yüreğine sağlık

 

[dreamr]

yüreğine sağlık bir şey beklemeden sevmek sevginin en büyüğü beah

 

[d0LpHiNs™]

Yüreğine Sağlıq Çoq Çoq GüseLdi...!

 

[blue_crazy]

yüreğine saglık El_lif...
Şimdilerde insanlar daha sık yaşıyor oldu bu tür duyguları, chat yoluyla tanışıp aşk yaşayanların duygularını dile getirmişsin diyebilirim. Ama inanın sonuç %90 hüsran

 

[JÖH_DRACK]

ellerine sağlık çok güzel bi şiir. helede en güzeli de bir insanı sevebilmek onun için canını verebilmek ne güzel şey yaw

 

[karizma_5]

kardeşim emeğine sağlık
şiir sanamı ait
alıntımı
alıntıysa kime
ait olduğunu yazarsan sevinirim
saygılarımla

 

[oFfSpR!nG]

ellerine, yüreğine sağlık arkadaşım..

bnm duygularımı dışarı wurmuşsun sanki ya..

teşekkürler..

 

[WhiteAngel]

Adını Bilmeden Sevdim ​

Ben, seni; adını bilmeden sevdim. Ve, “var”lığınla gülüşünü...
Ben seni, yaşını bilmeden, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ve, “yar”lığa süzülüşünü.

Ben seni, sesini duymadan sevdim...
Ve duymadan nefesini.
Ben seni adını bilmeden sevdim...
Ama; sevdim!..

Üşüyüşünü sevdim...
Üşüyüşünü sevdim onüçüncü ayın ilk günü;
“Gel, ısıt” deyişini!..
Bekleyişini sevdim beşinci mevsimin gün bitimlerinde, bilerek gelmeyeceğimi...
Akşam alacalarının gönlüne yürüyüşünü sevdim...
Ve, kıpırtısız, karanlığa gömülüşünü sevdim.
Bir de;
“Gel, ışıt” deyişini!..

Ben seni, adını bilmeden sevdim.
İhtiyacım... Cevabım...
İsimler koydum sana; bahar yelim, çiçek tarlam... kardelenim, ışığım... Kuşkanadım, pembe rüyam, çiy tanem...
Seni, adını bilmeden sevince öğrendim; seni sevmek için gerekmiyordu ismini bilmem...
...Sevdim işte!

Ben, seni; yaşını bilmeden sevdim... Yani bilmeden sevdim deden yaşında mıyım, torununla akran mı!
Ben seni, gözünü-kaşını bilmeden sevdim.
Ben seni, sesini duymadan sevdim.

Ve hatta öğrenmeye korkarken, bilmeye kıyamazken seni...
...seni sevdim.
Seni sevdim.

İçime salıncaklar kurdum gönlümün ipleriyle...
Oturdun, sallayamadım; dokunurum diye korkumdan!
Dolaştın boynuma bir sarmaşık gibi; okşayamadım.
...Koklayamadım!
Dalgalarını taramamış olan parmaklarım yabancı saçlarına...
Ve hâlâ bilmiyorum, gözlerin ne renk?.. Hangi yıldızlar mahpus içinde?

Ve ben sana hâlâ seni sevdiğimi söyleyemedim!..
Ama ben seni; adını bilmeden, yaşını bilmeden... Yüzünü bilmeden, sesini bilmeden...
...seni bilmeden sevdim.
Seni, “bilmeden” sevdim!
Senin olmadığın ve benim olmadığım bir sokaktaki köşebaşında çarpıştı duygularımız!
Döküldü içindekiler ve döküldü içimdekiler...
Sen yoktun orda ve ben de yoktum;
Ama sevda vardı!

Ve, ben; seni adını bilmeden sevdim

ALINTI

 

[Kopuk Dadı]

cümbür cemaat birleştirildi =)

 

[<<<RevengeR>>>]

eline sağlık...