RingAteşi
KicKBoks
Suyun ilk ateşle buluştuğu andaki sıcaklığını taşıyor,
Sensizlikte kamçılanan kalbim…
Yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgide,
Cambazlık yapıyorum bu aralar…
Ayağım kayınca çığlıklar, düzgün yürüyünce ise alkışlar kopuyor bir yerlerde…
Kan görmek istiyor gözlerim,
Ya akmalı benden yada akıtmalıyım bir yerlerden…
Ölüm istiyor bedenim…
Ya ölmelim yada öldürmeliyim ruhsuz bedenleri.
Çığlık istiyor kulaklarım ya atmalı derinlerden yada attırmalı…
Gün ve gün ağlıyor içimdeki çocuk
Yok oldukça içimde eriyor hayallerim
Ne yapmalıyım bilmiyorum…
Tüm renkler siyah benim için artık…
Ne yapsam renkli yaşayamıyorum.
Kan kaybediyor hayatım…
Can çekişiyor hayallerim…
Yaşamak zor geliyor artık bana
Nerde hata yaptım diye düşündükçe, batıyor her yerde gemilerim…
Gidiyorum…
Yaşamak istemiyorum artık aranızda
“Yanlış hayat doğru yaşanmaz…”
bilir misin uzanıp da yakalayamamanın ne olduğunu
uzanırsın engeller çıkar, tek tek aşarsın
Tam yakaladım bu sefer derken,
Elinin ucundan kayıverir bir daha ben bu kısır döngüden yakalayamamacasına…
Ya bitmeli bu işkence yada bitirmeli beni…
Ya istemeli yada tamamen silmeli…
Her geçen gün biraz daha acıyor canım.
Her geçen gün biraz daha kan kaybediyor hayallerim…
Su akan bir gemi misali her geçen gün yavaş yavaş biraz daha batıyorum…
Tayfam yok, yolcum yok, gemiyle batacak hiç bir şeyim yok…
Ne hayallerim, ne umutlarım nede yarınlarım…
Kaçmak istersin hayattan,
Tek başına yaşamak, karanlıklarda yapamazsın…
Bırakmazlar peşini onlar kovaladıkça sen kaçarsın, nereye olduğunu bilmeden…
Bir kazancam diye inat edersin
Kazanamazsın sonunda yenilir;
Hayat içinden hayat seçersin…
Sebepsizce yaşarsın ölmek istercesine delice…
Bilir misin?
İki arada kalmak ne demek olduğunu
Adım atsan ölecek, geriye dönsen yanacak gibisindir.
İkisinde de canın acır…
Ama seçim yapmalısındır ve kurtulmalısındır bu kısır döngüden…
Kurtuluş yok, kurtulmak yok…
Acı var gözyaşı yok…
Siyah beyaz bir film içinde,
Rolü belirlenmiş hayatın dublörlüğünü yapmak ne kadar da anlamsız…
Sensiz şu hayatımın tek rengi kırmızı…
Olmuyor işte sensiz olmuyor, kan ağlıyor kalbimin her damlası…
Bir dilek tutarsın mumları üflerken,
Bir yudum mutluluk, yaşam, yaşama direnci,
Aşk dilersin aşk, sevdanın kıblesinin yanlış yerde olduğunu bilmeden…
Papatya falı gibi oynuyor kader ruhumla
Kopardığı her yaprak incitiyor, bedenimi acıtmıyor beni
Bilmiyor ama ruh kristal gibidir…
Kristal kırılırsa düzelmez bir daha…
Kalbimin diğer tarafını saklasalar sonra bul deseler mesela
Nerde olduğunu bilmeden başka yerlerde,
Başkası için attığını düşündükçe,
Kalbimin diğer yarısı acımaz mı?
“Sen ve Ben”dik biz… Şimdi “kan ve revan”…
Arkamdan saplandığın hançere inat kan ağlıyor, seni gören gözlerim…
Kan kusuyor seni söyleyen dilim, senden sonra çok değişti ruhsuz bedenim…
Şimdi senden kalan sadece aklımda ismin,
Düşündükçe ihanetin bedelini;
Ruhumu şarkılar, fikrimi nefret
Dilimi küfür besleyecek sana olan tanımsız KİNİM!!
Arkadaşımın yazdığı bi şiir paylaşmak istedim
