atn42
New member
Cüneyt Arcayürek
Açılım Neden Açılıp Saçılamıyor?
06 Eylül 2009 08:45
Açılım edebiyatı yaparken birden coşuyor RTE.
Öyle coşuyor ki RTE’yi; bugünlere dek yandaşları, yalakaları reformist diye anmaya özen gösteriyorlardı; şimdi aştı bu tanımı.
Ne reformisti, bir iftar konuşmasındaki söylediklerine bakılırsa sapına kadar devrimci!
Amacını doğrulayan kanıt da yanı başında.
Maliye Bakanlığı’na getirdiği Mehmet Şimşek!
Kürt ama bakanlığına kadar yükselmesini engellemeyen cumhuriyette... yıllarca unuttuğu, semtine uğramadığı köyüne gidiyor. Yanında bir yığın kameraman.
“Kürt kökenli Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmaktan gurur duyuyorum” diyor.
Kimi anımsatmalar yapmak gerekiyor Bay Şimşek’e.
TC hükümetleri bakanlarının, başbakanlarının, hatta cumhurbaşkanlarının milletvekilleri ile birçok bürokratın kökenlerini inceleme zahmetine katlansa... Kürt kökenli insanlarımızın bu mertebelere rahatlıkla eriştiğini ve... Kürt’tür diye önlerinin kesilmediğini öğrenebilir.
Bay Şimşek’e göre belki de fazla önem taşımayan bir başka gerçek daha var.
İngiliz vatandaşı olmakla da gurur duyuyor mu veya İngiltere’de de İngiliz olmakla gururlandığını söyledi mi acaba?
Ya da, -bir kez sorduk yanıt alamadık- acaba Kuzey Irak’ta Amerikalıların “kimileriyle” yapılan görüşmelerde tercümanlık yapmış olmaktan da gurur duyuyor mu?
***
Başbakanı devrimciliğe soyunursa bakanı neden açılıma somut örnek olmasın?
RTE elbette devrimci; baksanıza “statüye” isyan ediyor konuşmasında.
Nereye el atsa karşısına statüko çıkıyor, bir adım atmasını engelliyormuş!
Soruyorlarmış beyefendiye: “Siz başbakansınız, nasıl konuşamazsınız?”
“Evet konuşamıyoruz ama konuşacağımız günler de gelecek” diyor.
Neden böyle konuşuyor; gerçek bir devrimciymiş gibi yıkamadığı statükoları yıkacağını neden söylüyor?
Oysa bu söylemlerin, yakınmaların devrimcilikle uzak yakın ilgisi yok!
Din ekseninde bir insanın devrimci olabileceği düşünülebilir mi? Devrimcilik yakıştırılabilir mi?
Bu kıvranmalar, laf ebeliği; kuyuya attığı taşı bir türlü çıkaramadığının kanıtı.
Açılımın içini o yana dönüyor, bu yana bakıyor, bir türlü dolduramıyor.
Hükümetinin açılımın içeriğini belirlemekteki aczini, statüko gibi çok kullanılmış bir bahaneyle gidermeye çalışıyor.
***
Sonradan adını demokratik açılıma çevirdiği Kürt açılımının bol keseden söylemlerle, anaların gözyaşlarını dindirmek gibi hamasi çıkışlarla çözümlenemeyeceğini anladı mı? Kuşkulu!
Açılıma girişirken mi yoksa ilk adımı attıktan sonra mı, belli değil; ama kendisine “Sakın dokunma yanarsın. Elini taşın altına sokma, risk alma” diye uyaranlardan söz ediyor.
Ama riskleri göze almış, yürüyor(muş). Çok gördük böyle yürüyüşleri.
Örneğin yakın geçmişte dört elle sarıldığı, Orgeneral İlker Başbuğ’un “kâğıt parçası” dediği, günlerce işte Genelkurmay’da hazırlanan darbe planı diye ne idüğü belirsiz uydurma bir metinle Türkiye’yi birbirine kattığı günler unutulabilir mi?
Üstelik, “Bu iddialar doğru değil ise bu vahimdir. Doğru ise daha da vahimdir” dedi mi? Şimdi anımsamaz tabii, ama dedi.
Üstüne üstlük belgenin doğru olup olmadığını “yargının titiz bir çalışma yürüterek sonuçlandıracağını” söyleyen de başbakan sıfatlı RTE idi.
Darbe belgesinin sahte olduğu anlaşıldı. Fakat RTE’de ne dün ne de bugün tık yok!
Sahte belgenin kim tarafından düzenlendiğinin araştırıldığını veya araştırılması gerektiğini söylediğine rast gelen varsa parmağını kaldırsın!
Hani belge doğru değilse bu, vahimdi? Ne oldu:
“Doğru olmayan” belgeyi kimin tezgâhladığı “vahim durum” mu? Evet!
Vahim durumu ortaya çıkarmak için savcılığın başlattığı soruşturmadan takipsizlik kararı çıkıyor.
Sözünün eri bir siyaset adamından beklenen nedir: Savcıların takipsizlik kararına karşı çıkması.. kamuoyunu ayağa kaldıran sahte bir belgeyi (bu vahim durumu) kimlerin tezgâhladığının mutlaka açığa çıkarılmasında direnmesi değil mi?
Hayır! Darbe palavrası belge olayı Başbakan’ın istediği yollarda gelişmeyince ört ki ölem!
Ama sergilediği durum hukuk devletinde bir başbakana yakışıyor mu?
CÜNEYT ARCAYÜREK
Cumhuriyet
kaynak
Açılım Neden Açılıp Saçılamıyor?
06 Eylül 2009 08:45
Açılım edebiyatı yaparken birden coşuyor RTE.
Öyle coşuyor ki RTE’yi; bugünlere dek yandaşları, yalakaları reformist diye anmaya özen gösteriyorlardı; şimdi aştı bu tanımı.
Ne reformisti, bir iftar konuşmasındaki söylediklerine bakılırsa sapına kadar devrimci!
Amacını doğrulayan kanıt da yanı başında.
Maliye Bakanlığı’na getirdiği Mehmet Şimşek!
Kürt ama bakanlığına kadar yükselmesini engellemeyen cumhuriyette... yıllarca unuttuğu, semtine uğramadığı köyüne gidiyor. Yanında bir yığın kameraman.
“Kürt kökenli Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmaktan gurur duyuyorum” diyor.
Kimi anımsatmalar yapmak gerekiyor Bay Şimşek’e.
TC hükümetleri bakanlarının, başbakanlarının, hatta cumhurbaşkanlarının milletvekilleri ile birçok bürokratın kökenlerini inceleme zahmetine katlansa... Kürt kökenli insanlarımızın bu mertebelere rahatlıkla eriştiğini ve... Kürt’tür diye önlerinin kesilmediğini öğrenebilir.
Bay Şimşek’e göre belki de fazla önem taşımayan bir başka gerçek daha var.
İngiliz vatandaşı olmakla da gurur duyuyor mu veya İngiltere’de de İngiliz olmakla gururlandığını söyledi mi acaba?
Ya da, -bir kez sorduk yanıt alamadık- acaba Kuzey Irak’ta Amerikalıların “kimileriyle” yapılan görüşmelerde tercümanlık yapmış olmaktan da gurur duyuyor mu?
***
Başbakanı devrimciliğe soyunursa bakanı neden açılıma somut örnek olmasın?
RTE elbette devrimci; baksanıza “statüye” isyan ediyor konuşmasında.
Nereye el atsa karşısına statüko çıkıyor, bir adım atmasını engelliyormuş!
Soruyorlarmış beyefendiye: “Siz başbakansınız, nasıl konuşamazsınız?”
“Evet konuşamıyoruz ama konuşacağımız günler de gelecek” diyor.
Neden böyle konuşuyor; gerçek bir devrimciymiş gibi yıkamadığı statükoları yıkacağını neden söylüyor?
Oysa bu söylemlerin, yakınmaların devrimcilikle uzak yakın ilgisi yok!
Din ekseninde bir insanın devrimci olabileceği düşünülebilir mi? Devrimcilik yakıştırılabilir mi?
Bu kıvranmalar, laf ebeliği; kuyuya attığı taşı bir türlü çıkaramadığının kanıtı.
Açılımın içini o yana dönüyor, bu yana bakıyor, bir türlü dolduramıyor.
Hükümetinin açılımın içeriğini belirlemekteki aczini, statüko gibi çok kullanılmış bir bahaneyle gidermeye çalışıyor.
***
Sonradan adını demokratik açılıma çevirdiği Kürt açılımının bol keseden söylemlerle, anaların gözyaşlarını dindirmek gibi hamasi çıkışlarla çözümlenemeyeceğini anladı mı? Kuşkulu!
Açılıma girişirken mi yoksa ilk adımı attıktan sonra mı, belli değil; ama kendisine “Sakın dokunma yanarsın. Elini taşın altına sokma, risk alma” diye uyaranlardan söz ediyor.
Ama riskleri göze almış, yürüyor(muş). Çok gördük böyle yürüyüşleri.
Örneğin yakın geçmişte dört elle sarıldığı, Orgeneral İlker Başbuğ’un “kâğıt parçası” dediği, günlerce işte Genelkurmay’da hazırlanan darbe planı diye ne idüğü belirsiz uydurma bir metinle Türkiye’yi birbirine kattığı günler unutulabilir mi?
Üstelik, “Bu iddialar doğru değil ise bu vahimdir. Doğru ise daha da vahimdir” dedi mi? Şimdi anımsamaz tabii, ama dedi.
Üstüne üstlük belgenin doğru olup olmadığını “yargının titiz bir çalışma yürüterek sonuçlandıracağını” söyleyen de başbakan sıfatlı RTE idi.
Darbe belgesinin sahte olduğu anlaşıldı. Fakat RTE’de ne dün ne de bugün tık yok!
Sahte belgenin kim tarafından düzenlendiğinin araştırıldığını veya araştırılması gerektiğini söylediğine rast gelen varsa parmağını kaldırsın!
Hani belge doğru değilse bu, vahimdi? Ne oldu:
“Doğru olmayan” belgeyi kimin tezgâhladığı “vahim durum” mu? Evet!
Vahim durumu ortaya çıkarmak için savcılığın başlattığı soruşturmadan takipsizlik kararı çıkıyor.
Sözünün eri bir siyaset adamından beklenen nedir: Savcıların takipsizlik kararına karşı çıkması.. kamuoyunu ayağa kaldıran sahte bir belgeyi (bu vahim durumu) kimlerin tezgâhladığının mutlaka açığa çıkarılmasında direnmesi değil mi?
Hayır! Darbe palavrası belge olayı Başbakan’ın istediği yollarda gelişmeyince ört ki ölem!
Ama sergilediği durum hukuk devletinde bir başbakana yakışıyor mu?
CÜNEYT ARCAYÜREK
Cumhuriyet
kaynak
