daredevil_off
PiS YoLuK
- Katılım
- 5 Kas 2005
- Mesajlar
- 4,140
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Canım sıkıştı sonsuzluğa
Zamana sürüklerken kolları koptu
Parçaları düştü yollarıma
Bir jilet elinde beklerken sessizliğim
Uykulara saklanan bilincimi savurdum komaya
Kobaya benzedi kalbim ölüme bir adım ellerinde
Dilime kesikler attım ismini söyledikçe
Tek bir hece ne kadar acıtırmış canı
Kanımı tükettim morga yakın jiletsel kimsesizliğimde
Kör gök sağır yıldız duygusuz her insan
Odalardaki ekşi ölümlere denk gelen bir masal
Aynı şarkının aynı nakaratı kesti attı kulaklarımı
Elimde hissettiğim sıcaklığın, intiharları yaktı
Yanlış benim dedim de o beni kendime sattı
Paletler ezdi kemiklerimi uzaktan baktı, saklandı
Çamura pisliğe doya doya aşındı tırnaklarım
Hiç yokken tükettim bir hafta dumana boğulmuş satırlarım
Sokaklardan kaçtım yokluğunda her cesede bir can sattım
Riyakar bir oda dolusu küfürle kendimi kendime astırttım
Çıkardım üzerimden çizik dolu yedi kat deriyi
Zımparalarla düzleştirip sardım yedi geceyi kefen misali
Sonra evirdim çevirdim bıraktım beşinci kattan
Benim odanın penceresinden hem de,en sevdiğim balkondan
Zincir ilmek, boğuk ritmler, korku dolu ayak sesleri
Engelli bir erkek çocuğuna ait boynundaki tırnak izleri
Seni çıkarmayı nasıl da istedim lanet kokan odalarından
Nasıl istedim küllerimden sana bir mutluluk hediye etmeyi
Sökük bir siyahın içine kaçan küçük bir aydınlık
Bu kadar da körken zaman üstüme serildi karanlık
Soğuk mermerlerde delikler açan asil yaşlarım
Yitik harabelerin arasında kalan hep tutarsız ziyanlık
Çok geç şimdi üstelik yanıyor alev topu içim
Dokunduğum her şeyi yok ediyor buruşuyor çirkinliğim
Yedi gün, yedi ölüm, yedi itici ceset için
Konuşmuyor artık kimse, tabuttan fırlayan vida gibiyim…
alıntı..
