“Dudaklarında uyut beni”

Kyriel

New member
Katılım
1 Ocak 2010
Mesajlar
73
Reaction score
0
Puanları
0
Konum
SILa
Ben seni güneşin sarılığı
Yapraklara düştüğünde sevdim..
Gözlerinde
Bu kadar yakamozu nerden bulmuştun
Dudakların goncayı andırıyordu.
Tanrım! Kimdin sen?
Neden ilkbahar kokuyordun?

Ben seni bu küçük şehirde
Bir sigara içimi bile kalmadığın
Ayaküstü sohbetlerde sevdim.
Saçların rüzgârla sevişiyordu.

Ben seni başka şehirlere uğurlarken
Dinlenme tesislerinde verilen
Yirmi dakikalık
Otobüs molalarında sevdim.
Sabahın serinliği tenine düşmüştü
Ürperiyordun.

Ben seni uzunca bir günü
Baş başa paylaştığımız saatlerde
Bir havuz başında cips yerken sevdim.
Hatırlıyor musun?
O gün ilk defa siyah giyiyordun.

Ben seni bir akşam üstü
Onurlu bir şekilde
Ardına bakmadan giderken sevdim.
Yoldan geçen yayalar
Sırf bayandı diye yol verdiğimi sanıp
Bana kızıp darılmıştın.
Tanrım! Beni kıskanıyordun.

Ben seni yüreğini avuçlarıma verip
Gözlerini kapattığında sevdim.
Alnımda cehennem çizgileri çoğalırken
Sımsıcak varlığınla bedenimi saran ateşe inat
Heyecandan titreyen yüreğinle
Sen ellerimde çiçek açıyordun
Cennet oluyordun.

Ben seni
Mesai saatleri arasına sıkıştırılmış
Hastane ziyaretlerinde sevdim.
Doktorların
“Ölümcül olabilir” diye koydukları teşhise inat.
Sen bana can oluyor
Yaşam oluyordun.

Ben seni

Hasretinin beni yorduğu zamanlarda
Her buluşmamızda
Gözlerinle gözlerime yazdığın
“Seni seviyorum” ve
“Seni çok özledim “cümleleriyle sevdim.
Yine son görüşmemizde
“Kendine iyi bak” derken!
İsyan edercesine veda saatlerine
Köşeyi dönünceye kadar
Geriye dönüp dönüp bakmalarında sevdim.

Sabahlarda sevdim seni
Akşamlarda sevdim.
Uykularımı böldüğün gecelerde
İçtiğim sigaralarda sevdim.
Şiirlerde sevdim seni
Türkülerde sevdimşarkılarda sevdim.
Hepsi seni anlatıyor “Gidersen” diyordu
Ve sanki hepsini sen okuyordun.

Şimdi yine uzaktasın
Zaten ben seni yokluğunla sevdim.
Hiç azalmadı bende sevgin
Hala akşam güneşi kızıllığında
Uykusuz bıraktığın gözlerim.
Biliyorum sende özledin
Darılmaların kızmaların
Kırılganlığın bu yüzden.

Ben seni aslında ilk defa
Eylül biterken sevdim..
Takvimler 27’yi gösteriyordu..
Kaleminin elbiseni maviye boyadığı o gün
Bütün yasaklara rağmen
Yüreğime damla damla yazılmıştın.
İsmini özgürce haykıramazdı dudaklarım.
İşte bu yüzden
mavi olmalıydı adın.

Ben seni eğer bilseydim
Hiç olmayacağın yarınlarda da seveceğim.
Seni gördüğüm o an saatime bakar
Yüreğime düşüşünü
Kendime milat yapardım..

Şimdi yüreğimisensizliğe alıştırıyorum
Ama hasretin dayanılmaz acılarına
Yenilirde karşılaşırsak bir gün.
Yokluğunla çaldığın gecelerimden
Bana uyku borcun var.
Uykusuzum.


“Dudaklarında
uyut beni”



2nvrs54.jpg

(alinti)​
 
Geri
Üst