kocareis06
New member
ARKADAŞLAR YAZMIŞ OLDUĞUM SON ŞİİR VE SON KEZ SİZİNLE PAYLAŞIYORUM 
BİR HAFTA SONRA ARANIZDAN AYRILIYORUM... HERŞEY GÖNLÜNÜZCE OLSUN...
BİR HAFTA SONRA ARANIZDAN AYRILIYORUM... HERŞEY GÖNLÜNÜZCE OLSUN...
ŞİZOFREN
Gönlümdeki sevda seslerini çarmıha gerdim…
Ve zihnimdeki düşleri, hani sence değersiz olan
Düşler ülkesini beş kuruşa alan eskiciye verdim
Ardından, senden bana olan yola girdim
Ağlaya ağlaya koştum, koştum…
Bir türlü senden bana gelemedim…
Sonra oturdum merdivenin basamağına
Kapadım gözlerimi, bir kez daha ağladım uğruna…
Birden gülme tuttu deli miyim ne?
Hayır deli değilim, sen elini verdin elime
Beraber çıktık basamakları, güldün yüzüme
Çıkmıştık doruğa, bir yıldızın tepesinde…
Sen ve ben, gülüyoruz tüm âleme
Bir ışık huzmesi, yüreğimin yüreğini sezmesi…
Çocuk ruhumun salıncaktan inmesi…
Tüm hayallerimin sana beni sar, beni sar demesi…
Ve sarıldığımızda şimşeklerin gürlemesi…
Sağnak sağnak mutluluk indi tepemize
Kanatlandık melekler gibi uçtuk evimize
Eskici kapıyı vurdu, ürkek ve titrekti
Kalaylanmış düşler ülkesini serdi önümüze
Gül-zâr içinde yatağımız vardı
Etrafımızı ateş böcekleri sardı
Sonra hepsi, ama hepsi uçtu gitti
Karanlıkta kör olmanın ne anlamı vardı…
Gözümü açtığımda seni haykırdım
Sen gitmiştin, yana döne seni arıyordum
Etrafımdakiler bana şizofren diyordu
Eskici; “eskimiş düşler alınııır” diye bağırıyordu
Hani şu bize düşler ülkesi sunan varya…
Ama gördüğüm rüya idi sen beni bırakmazsın
Bırakmazsın değil mi aşkım?
Bana şizofren demeleri rüya idi değil mi?
Gönlümdeki sevda seslerini çarmıha gerdim…
Ve zihnimdeki düşleri, hani sence değersiz olan
Düşler ülkesini beş kuruşa alan eskiciye verdim
Ardından, senden bana olan yola girdim
Ağlaya ağlaya koştum, koştum…
Bir türlü senden bana gelemedim…
Sonra oturdum merdivenin basamağına
Kapadım gözlerimi, bir kez daha ağladım uğruna…
Birden gülme tuttu deli miyim ne?
Hayır deli değilim, sen elini verdin elime
Beraber çıktık basamakları, güldün yüzüme
Çıkmıştık doruğa, bir yıldızın tepesinde…
Sen ve ben, gülüyoruz tüm âleme
Bir ışık huzmesi, yüreğimin yüreğini sezmesi…
Çocuk ruhumun salıncaktan inmesi…
Tüm hayallerimin sana beni sar, beni sar demesi…
Ve sarıldığımızda şimşeklerin gürlemesi…
Sağnak sağnak mutluluk indi tepemize
Kanatlandık melekler gibi uçtuk evimize
Eskici kapıyı vurdu, ürkek ve titrekti
Kalaylanmış düşler ülkesini serdi önümüze
Gül-zâr içinde yatağımız vardı
Etrafımızı ateş böcekleri sardı
Sonra hepsi, ama hepsi uçtu gitti
Karanlıkta kör olmanın ne anlamı vardı…
Gözümü açtığımda seni haykırdım
Sen gitmiştin, yana döne seni arıyordum
Etrafımdakiler bana şizofren diyordu
Eskici; “eskimiş düşler alınııır” diye bağırıyordu
Hani şu bize düşler ülkesi sunan varya…
Ama gördüğüm rüya idi sen beni bırakmazsın
Bırakmazsın değil mi aşkım?
Bana şizofren demeleri rüya idi değil mi?
