Akıp giden zamanın durmayan saniyeleriyle içiiçe yaşamışım hep
Yitirmişliğimi yelkovanın akrebi kovalamasında değil
Sensizliğe çıkan yalnızlığımın dakikalarında öğrenmişim
Sensizliği yıllarıma değil susuzluğumun dakikalarına bölmüş aşksızlığımla çarpmış yalnızlığımla süslemişim şimdi anladım
Kulağına fısıldadığım sevda sözlerini duymayışının ardından içimden bir şeyler kopup gider oldu
Yalnızlığımın sokağında numarası silinmiş boş bir apartmanın virane dairesinde yitip gittim
Susuzluğumu gidermek için güneşe her kucak açışım daha bir hüzün doldurdu kucağıma
Gurbetin acımazlığında özlemini yüceltmeye dermanım kalmamış şimdi anladım
Korkunun ecele faydası yok derler
Korkum ecelim yalnızlığınmış arkandan el sallarken anladım
İçimden söküp atmak vardı ya kalbimi sana yine de kıyamadım
Tutamayışım özlemim, susayışım sevdan, açlığım tutkum olmuş şimdi anladım
Penceremden içeri süzülen ayın bir başka aydınlattığını anlamammış
Bir yudum su içmekmiş ellerinden, serinliğin hazzına ulaşmamı sağlayan
Kurumuş güller için iç burkuşum, gözlerinin sevdam diye içten içe haykırışıymış
Dolu şarap kadehimden bir yudum almammış ellerini ellerimin arasına aldığımda duyduğum heyecan
Arkana bile bakmadan köşeyi dönüp gitmenin her saniyesi bunları gönlüme kazımış
ŞİMDİ ANLADIM ..
Alıntı
