baal
Fırtına tanrısı
Kan Rengi Sevdalar
sendin bu gönlümün dileği gamı
bülbüller olmazdı sen olmasaydın
dikenin var yaprağınvar dalın var
aşıklar ağlardı sen olmsaydın
bende bu sevdaya tutuldum kaldım
aşkın ile dünyaları dolandım
mutluluğu hackhell diye bir yerde buldum
sevenler neylerdi sen olmasaydın
bir gece yarısıydı kaybolup gittin
bir deli mecnunu divane ettin
gözlerim kan çanağı gönlüm yaralı
bu acılar yetmez pesmi eder sevdalı
geceleri sokaklambası altında ıslanan serseri aşıklar gibi bekledim seni
bekledim ama üşümedim
bir kor vardı içimde işte tam şuramda
yokluğunun cehenneminde bekledim ama üşümedim
biliyorum dönmeyecektin dönmedin
ama ben beklemedim
hani yüreğimin tam şurasında
karşıma alıp konuşamadığım
ellerini tutup dokunamadığım
gözlerine bakıp ağlayamadığım
üzerine demir kapıları kilitlediğim
çelik sürgüleri sürgülediğim
paslı zincirleri zincirlediğim
unutsun deyipte engellediğim
bir çocuk var içimde göremediğim
ben beklemedim gülüm bekleyemedim
dikenlerin ellerimi yaralar
bülbül oldum şu gözlerim kan ağlar
kırmızısın kan rengi bu sevdalar
yeşil yaprağını gönül ne yapsın
içimdeki çocuğa dur diyemedim
sevda benmi sardı yok diyemedim
günleri ayları yılı bilmedim
elime saz aldım teli bilmedim
defter kalem aldım sözü bilmedim
mecnun oldum mecnun neden sevmedin
zamanı mekanı sazı bıraktım
bunca yüke gama aşık ne yapsın
gönlünü söküpte onumu satsın
aşıkın sözleri yerlere batsın
sevdama hiçbir gün değer vermedin
dağlarıda delsem yine sevmedin
sendin bu gönlümün dileği gamı
bülbüller olmazdı sen olmasaydın
dikenin var yaprağınvar dalın var
aşıklar ağlardı sen olmsaydın
bende bu sevdaya tutuldum kaldım
aşkın ile dünyaları dolandım
mutluluğu hackhell diye bir yerde buldum
sevenler neylerdi sen olmasaydın
bir gece yarısıydı kaybolup gittin
bir deli mecnunu divane ettin
gözlerim kan çanağı gönlüm yaralı
bu acılar yetmez pesmi eder sevdalı
geceleri sokaklambası altında ıslanan serseri aşıklar gibi bekledim seni
bekledim ama üşümedim
bir kor vardı içimde işte tam şuramda
yokluğunun cehenneminde bekledim ama üşümedim
biliyorum dönmeyecektin dönmedin
ama ben beklemedim
hani yüreğimin tam şurasında
karşıma alıp konuşamadığım
ellerini tutup dokunamadığım
gözlerine bakıp ağlayamadığım
üzerine demir kapıları kilitlediğim
çelik sürgüleri sürgülediğim
paslı zincirleri zincirlediğim
unutsun deyipte engellediğim
bir çocuk var içimde göremediğim
ben beklemedim gülüm bekleyemedim
dikenlerin ellerimi yaralar
bülbül oldum şu gözlerim kan ağlar
kırmızısın kan rengi bu sevdalar
yeşil yaprağını gönül ne yapsın
içimdeki çocuğa dur diyemedim
sevda benmi sardı yok diyemedim
günleri ayları yılı bilmedim
elime saz aldım teli bilmedim
defter kalem aldım sözü bilmedim
mecnun oldum mecnun neden sevmedin
zamanı mekanı sazı bıraktım
bunca yüke gama aşık ne yapsın
gönlünü söküpte onumu satsın
aşıkın sözleri yerlere batsın
sevdama hiçbir gün değer vermedin
dağlarıda delsem yine sevmedin