SıpA
уαşℓıℓαя νє ιнтιуαяℓαя
Yazdıklarım karanlıktı hep.Ruhsuzca,yenilmiş bir insanın naralarıyla çöllerin ıssızlığında kaybolan,yorulmuş bedenim ve yenik düşmüş ruhum bir çocuğun hayaliyle canlanıyordu.Hayaller,yaşamlar ve aşklar. . .Sonsuz varoluş içinde kaybolmakta vazgeçmek ve ölümün tadını merak etmemek,yeni bir başlangıç olabilir mi?Doğup,büyüme ve yaşama çerçevesinde özgürlüğü yok ederek sevmek,aşık olmak,boyunduruk altına girmek ne kadar akıl karıdır?Zaten bizim gibi delilerin işidir bunlar
Karanlığı bi ışık huzmesiyle boğmaya başlayan mantık,kalbe yenik düşmeye başlar.Sessizlilk içerisinde yok olan bedenler yeniden canlanırken şeytanın feryadını duymamak zor olsa gerek.Ben yorulmuşken ve ölümü düşlerken,elimden tutabilecek hayata sarılmamı sağlayacak,belki de son şasnım önümde dikiliyor.Zor bir son şans ama karanlığı böldü bi kere,hayatımı yeniden balatma hatasını yaptı.Kaybolan bir tuhu kendi haline bırakmak yerine hayata girmeyi belkide perişan ederken perişan olmayı seçti.
Rüzgarların,fırtınaların ve kuzey yıldızının eskitemediği bir hayatın ve yaşamın sonu geliyorken,yeniden başlamanın kemiklere verdiği sızı ve acı.Herşeyi göze alamayacak kadar cesareti olmayan bir ruh ve o ruhun çerçevesine sığmaya çalışan bir beden.Yok olup gitmektense yeniden varolmayı seçiyorum ve karanlığın belki sonu görünmüşken,seni kaybetsem bile yanına geliyorum ve uzun bi aradan sona seni seviyorum yeniden aşık oluyorum
Karanlığı bi ışık huzmesiyle boğmaya başlayan mantık,kalbe yenik düşmeye başlar.Sessizlilk içerisinde yok olan bedenler yeniden canlanırken şeytanın feryadını duymamak zor olsa gerek.Ben yorulmuşken ve ölümü düşlerken,elimden tutabilecek hayata sarılmamı sağlayacak,belki de son şasnım önümde dikiliyor.Zor bir son şans ama karanlığı böldü bi kere,hayatımı yeniden balatma hatasını yaptı.Kaybolan bir tuhu kendi haline bırakmak yerine hayata girmeyi belkide perişan ederken perişan olmayı seçti.
Rüzgarların,fırtınaların ve kuzey yıldızının eskitemediği bir hayatın ve yaşamın sonu geliyorken,yeniden başlamanın kemiklere verdiği sızı ve acı.Herşeyi göze alamayacak kadar cesareti olmayan bir ruh ve o ruhun çerçevesine sığmaya çalışan bir beden.Yok olup gitmektense yeniden varolmayı seçiyorum ve karanlığın belki sonu görünmüşken,seni kaybetsem bile yanına geliyorum ve uzun bi aradan sona seni seviyorum yeniden aşık oluyorum
written by SıpA