vicelilaz
New member
ŞEMDİNLİ NERE BİLEN VARMI ?
Sayin Dostlar sizlere Guney dogudan bir ibret yazisi sunuyorum..
Sindirerek okurken kendinizni orada gorevli oldugunuzu dusunmenizi
istiyorum.
Yurdumuz ,Milletimiz ve bayragimiz bu guzide vatan evlatlarinin sayesinde
var oldu ve VAR OLUYOR.
Oktay Yildirim isimli bu guzel vatan evladini ve sahsinda orada
yokluklar,zorluklar ve can uvenligi olmadan gorev yapan, Ulkesine ,
milletine ve bayragina bagli butun Vatan evlatlarini alinlarindan ve
yureklerinden opuyorum.
Sizlere minnet ve sukran borcluyuz.Sag olun,var olun.
Allah hep sizinle ve yardimciniz olsun.
KAPTAN
ŞEMDİNLİ'Yİ BİLEN VAR MI? / Oktay YILDIRIM
Şemdinli'yi bileniniz var mı? Hiç gitmişliğiniz, Otuz iki
virajları aşıp, Kaymakam çeşmenin soğuk suyunu hiç içmişliğiniz var mı? Her
sabah uyandığınızda size merhaba diyen Efkâr tepeyi, Gomane tepeyi gezdiniz
mi karış, karış?
Mayına basan aracın içinden, tam on dört metre uzağa
fırlayan bir arkadaşınız oldu mu sizin? "Yenge vallahi az önce yanımda
oturuyordu, şimdi dışarı çıktı" diye yalan söylediniz mi karısına?
Dükkânına girip alışveriş yaptınız mı bir esnafın?
Gomane tepenin zirvesinden, içinde eşinizin, çocuğunuzun
bulunduğu lojmana doğru yanarak gidip evinizin duvarında patlayan
RPG-7'leri izlediniz mi siz?
Ama yine de bulunduğunuz görev yerini terk etmeden, acaba
öldüler mi, yaralandılar mı, diye sabaha kadar hiçbir haber alamadan
beklediniz mi?
"Ben bu insanlar rahat uyusun diye buradayım, ama neden
benim aileme saldırıyorlar" diye düşündünüz mü hiç.
Evinizin roketlendiği mahalleden ve hatta roketin atıldığı,
makineli tüfeğin yanı başında çalıştığı evin sakinlerinden, "vallahi biz
bir şey görmedik" dediklerini duydunuz mu kulaklarınızla?
Her şeye rağmen deyip görevinize devam ettiniz mi? O
patlamalardan dolayı yıllardır psikolojik tedavi gören bir çocuğunuz veya
çocuğu bu yüzden tedavi gören bir tanıdığınız oldu mu? Hiç böyle bir
baba'nın veya Anne'nin yüz ifadesini gördünüz mü?
Tabancanızı evinizde bırakıp " bir şey olursa, eve girmeye
çalışırlarsa gerekeni yap, son iki mermiyi de kendinize ayır, ellerine sağ
geçme" diyerek her defasında eşinizle helalleşip çıktınız mı evden, ya da
böyle bir tanıdığınız oldu mu?
Sürekli telsiz anonslarını dinlediği için, ilk kurduğu cümle
" atışlar normal" olan bir çocuğunuz oldu mu sizin?
Lojman'ın emniyetini sağlayan silahlı nöbetçilerin yanında
mı oynadı çocuklarınız ve uzaktan dahi gelse, her silah sesinde o
çocukların evlere, mevzilere nasıl koşturduğunu, koşarken düşenlerin nasıl
yerlerde sürüklendiğini, nasıl hıçkırarak ağladıklarını gördünüz mü hiç?
Bu gün yaşanan olayların, ilk olduğunu mu sanıyorsunuz?
Bunları yapmadı ve yaşamadıysanız eğer, orası hakkında bildiklerinizin hiç bir kıymeti harbiyesi yoktur efendiler. Affedersiniz bu
kadar net konuşmak istemezdim ama ne yazık ki sabrım tükendi artık.
11:02 14.12.2005
Siz oturduğunuz ceylan derisi koltuklarda belki farkında
değilsiniz, belki de umurunuzda değil ama orada görev yapan insanların
öncelik sıralarında, ailelerinden önce vatanları geliyor, yeminleri
geliyor. İşte bu yüzden mevzilerini terk edip ailelerinin yanına
koşmuyorlar. Biz de onun için koşmadık zamanında görevimizi bırakarak.
Yüreğimiz titreyerek bekledik ama görevimizin başında, dağda, hudutta
bekledik efendiler, görevimiz bitene kadar bekledik.
Bu insanlar tüm bunlara vatanları için, üstüne el koyup
yemin ettikleri bayrakları için katlanıyorlar, sizin başınızın üzerindeki,
ama nasıl sağlandığını bile bilmediğiniz "egemenlik örtüsü"'nün bekası
için katlanıyorlar.
Peki, onlar bu şartlar altında görev yaparken siz veya sizden öncekiler
bu fedakârlıklara liyakat gösterebilmek için, geçmişte ne yaptınız, Şimdi
ne yapıyorsunuz?
Anıtlaştırılan terörist mezarlarının hesabını mı
soruyorsunuz?
O cenaze araçlarının görevlendirme emrinde kimlerin imzasının olduğunu
mu araştırdınız?
Başbakana güç gösterisi yaparak "uçaklardan ve validen
hoşlanmadık, ayrıca dağdakilerden vazgeçmeyiz" diyenlere mi hesap sordunuz
yoksa?
Ya bütün kutsal değerlerimize söverek ayaklanan
kalabalıklar, onlara devlet'in varlığını mı hissettirdiniz?
Baldırı çıplak peşmergelerden tutun da, Danimarkalısından,
Hollandalısından, Rum'undan duyduğunuz her türlü hakaret ve aşağılamaya
cevap mı verdiniz?
Roj TV muhabirlerinin nasıl olup ta olaylardan 3 dakika
sonra canlı yayın yaptığını mı buldunuz?
Bir el bombasının nasıl olup ta o kadar hasar meydana
getirdiğini mi, Almanya ile yapılan telefon konuşmasını mı, o kalabalığın
nasıl bir anda örgütlendiğini mi, araştırdınız?
Arabası parçalanarak yakıldıktan sonra, şerefsizce ve
insafsızca dövülerek komaya sokulan uzman çavuşu mu, evi kurşunlanan polisi
mi, okulunda tartaklanıp kovalanan asker çocuklarını mı, araştırdınız?
Bütün bu eylemleri kimin planladığını ya da organizasyonu
kimin veya kimlerin yaptığını mı, o gün halkı sürüsünü idare eden bir çoban
maharetiyle kimlerin idare ettiğini mi araştırdınız?
Hayır, bunların hiçbirisini yapmadınız. Siz ne yaptınız
peki?
Sizin farkında bile olmadığınız değerler için orada görev
yapan bir astsubay ve bir uzman çavuş bulup, sonra bütün aydıncıklar,
sağduyucular, mozaikçiler, üst kimliği, yan kimliği, alt kimliği olanlar ve
hatta kimliksizler, sonra dalkavuklar, sendikacılar, susurluk paranoidleri,
Soroscular, hülasa ne idüğü belirsiz, ne kadar adam varsa etrafınızda, bila
istisna topunuz bir koro nizamında toplanıp, koroyu kimin yönettiğine bile
bakmadan-ki ben bundan emin değilim- " Vurun Kahpeye" konseri verdiniz.
Yanlış şarkıyı çalıyordunuz ama çaldınız, sesler, akortlar,
notalar hep bozuktu ama yinede çaldınız, orkestra şefi, "müzik" demişti
nasılsa.
Şimdi yapılan araştırmalar neticesinde şu anda bile kuvvetle
muhtemel olan sonuç çıkarsa ki bu sonuç, olayların altından terör örgütü ve
onunla beraber bazı gizli servislerin çıkmasından doğacak sonuçtur, o vakit
ne yapacaksınız?
Allanıp pullanıp önüne çıkarak tek, tek arzı endam ettiğiniz
o basına(!) bu defa ne söyleyeceksiniz? Acaba yapacağınız hangi açıklama
ile durumu kurtarmaya çalışacaksınız?
Bir açıklamanız var mı efendiler? Daha doğrusu bir "B"
planınız var mı?
Ama bana sorarsanız, sizin minik kafalarınızı böyle şeylerle
yormanıza gerek de yok zaten. Zira sizin adınıza orkestra şefi düşünür,
besteler, önünüze koyar ve size de yine icra-i sanat etmek kalır ki bu,
yani başkalarının bestelerini okumak zaten sizin en iyi yaptığınız şey
değil midir? Ne demişler "gözlerimi kaparım, vazifemi yaparım".
Yapın efendiler; vazifenizi yapın, hem de gözünüz kapalı
yapın. Açarsanız gözünüzü belki Türk Bayrağına sarılı tabutları görürsünüz,
ağlayan ailelerini, yetim çocuklarını görürsünüz de vicdanınız depreşir,
vazifeniz yarım kalır. Sonra ne der Avrupalı, değil mi?
Hatta bakın ne diyeceğim, asın gitsin o astsubayla uzman
çavuş'u, Şemdinli'yi, Yüksekova'yı, Hakkâri'yi de belediye başkanlarına
teslim edin, seçilmiştir nihayet atanmış değil. Öyle Vali'ye filan da gerek
yok canım, boşa zahmet. Tayin et, beğenmediler değiştir, ne lüzum var
efendim. Bir belediye başkanı ile ulemadan bir zat-ı muhterem yeter de
artar bile.
Siz de bu arada sanatsal sergiler açın, fotoğraf çekin,
resim yapın, medeniyetleri buluşturun, dinlere diyalog kurdurun.
Değil mi ki ateş düştüğü yeri yakar. Ateş sizin yüreğinize
mi düştü sanki? Bölen bölsün, satan satsın, Avşar'ı da ayırsınlar, Yörüğü
de ayırsınlar, dadaşı da, sarışını da, esmeri de.
Şehirleri, köyleri, mahalleleri hatta ev ev ayırsınlar Türk
Milletini, size ne gam efendiler.
Siz fotoğraf çekmeye devam edin. Fakat unutmayın ki bir gün sizin de bir
fotoğrafınızı çeken çıkar elbet. Ama o fotoğraf hangi salonlarda, nasıl
teşhir edilir bilemem. Malum ya yaşlı tarih fotoğrafları çekilip, tozlu
sayfalarında bir yerlere asılmış liderlerin, fotoğrafları ile doludur.
"VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN"
ALINTIDIR
http://www.kuvayimilliye.gen.tr/
Kasım 2005
Sayin Dostlar sizlere Guney dogudan bir ibret yazisi sunuyorum..
Sindirerek okurken kendinizni orada gorevli oldugunuzu dusunmenizi
istiyorum.
Yurdumuz ,Milletimiz ve bayragimiz bu guzide vatan evlatlarinin sayesinde
var oldu ve VAR OLUYOR.
Oktay Yildirim isimli bu guzel vatan evladini ve sahsinda orada
yokluklar,zorluklar ve can uvenligi olmadan gorev yapan, Ulkesine ,
milletine ve bayragina bagli butun Vatan evlatlarini alinlarindan ve
yureklerinden opuyorum.
Sizlere minnet ve sukran borcluyuz.Sag olun,var olun.
Allah hep sizinle ve yardimciniz olsun.
KAPTAN
ŞEMDİNLİ'Yİ BİLEN VAR MI? / Oktay YILDIRIM
Şemdinli'yi bileniniz var mı? Hiç gitmişliğiniz, Otuz iki
virajları aşıp, Kaymakam çeşmenin soğuk suyunu hiç içmişliğiniz var mı? Her
sabah uyandığınızda size merhaba diyen Efkâr tepeyi, Gomane tepeyi gezdiniz
mi karış, karış?
Mayına basan aracın içinden, tam on dört metre uzağa
fırlayan bir arkadaşınız oldu mu sizin? "Yenge vallahi az önce yanımda
oturuyordu, şimdi dışarı çıktı" diye yalan söylediniz mi karısına?
Dükkânına girip alışveriş yaptınız mı bir esnafın?
Gomane tepenin zirvesinden, içinde eşinizin, çocuğunuzun
bulunduğu lojmana doğru yanarak gidip evinizin duvarında patlayan
RPG-7'leri izlediniz mi siz?
Ama yine de bulunduğunuz görev yerini terk etmeden, acaba
öldüler mi, yaralandılar mı, diye sabaha kadar hiçbir haber alamadan
beklediniz mi?
"Ben bu insanlar rahat uyusun diye buradayım, ama neden
benim aileme saldırıyorlar" diye düşündünüz mü hiç.
Evinizin roketlendiği mahalleden ve hatta roketin atıldığı,
makineli tüfeğin yanı başında çalıştığı evin sakinlerinden, "vallahi biz
bir şey görmedik" dediklerini duydunuz mu kulaklarınızla?
Her şeye rağmen deyip görevinize devam ettiniz mi? O
patlamalardan dolayı yıllardır psikolojik tedavi gören bir çocuğunuz veya
çocuğu bu yüzden tedavi gören bir tanıdığınız oldu mu? Hiç böyle bir
baba'nın veya Anne'nin yüz ifadesini gördünüz mü?
Tabancanızı evinizde bırakıp " bir şey olursa, eve girmeye
çalışırlarsa gerekeni yap, son iki mermiyi de kendinize ayır, ellerine sağ
geçme" diyerek her defasında eşinizle helalleşip çıktınız mı evden, ya da
böyle bir tanıdığınız oldu mu?
Sürekli telsiz anonslarını dinlediği için, ilk kurduğu cümle
" atışlar normal" olan bir çocuğunuz oldu mu sizin?
Lojman'ın emniyetini sağlayan silahlı nöbetçilerin yanında
mı oynadı çocuklarınız ve uzaktan dahi gelse, her silah sesinde o
çocukların evlere, mevzilere nasıl koşturduğunu, koşarken düşenlerin nasıl
yerlerde sürüklendiğini, nasıl hıçkırarak ağladıklarını gördünüz mü hiç?
Bu gün yaşanan olayların, ilk olduğunu mu sanıyorsunuz?
Bunları yapmadı ve yaşamadıysanız eğer, orası hakkında bildiklerinizin hiç bir kıymeti harbiyesi yoktur efendiler. Affedersiniz bu
kadar net konuşmak istemezdim ama ne yazık ki sabrım tükendi artık.
11:02 14.12.2005
Siz oturduğunuz ceylan derisi koltuklarda belki farkında
değilsiniz, belki de umurunuzda değil ama orada görev yapan insanların
öncelik sıralarında, ailelerinden önce vatanları geliyor, yeminleri
geliyor. İşte bu yüzden mevzilerini terk edip ailelerinin yanına
koşmuyorlar. Biz de onun için koşmadık zamanında görevimizi bırakarak.
Yüreğimiz titreyerek bekledik ama görevimizin başında, dağda, hudutta
bekledik efendiler, görevimiz bitene kadar bekledik.
Bu insanlar tüm bunlara vatanları için, üstüne el koyup
yemin ettikleri bayrakları için katlanıyorlar, sizin başınızın üzerindeki,
ama nasıl sağlandığını bile bilmediğiniz "egemenlik örtüsü"'nün bekası
için katlanıyorlar.
Peki, onlar bu şartlar altında görev yaparken siz veya sizden öncekiler
bu fedakârlıklara liyakat gösterebilmek için, geçmişte ne yaptınız, Şimdi
ne yapıyorsunuz?
Anıtlaştırılan terörist mezarlarının hesabını mı
soruyorsunuz?
O cenaze araçlarının görevlendirme emrinde kimlerin imzasının olduğunu
mu araştırdınız?
Başbakana güç gösterisi yaparak "uçaklardan ve validen
hoşlanmadık, ayrıca dağdakilerden vazgeçmeyiz" diyenlere mi hesap sordunuz
yoksa?
Ya bütün kutsal değerlerimize söverek ayaklanan
kalabalıklar, onlara devlet'in varlığını mı hissettirdiniz?
Baldırı çıplak peşmergelerden tutun da, Danimarkalısından,
Hollandalısından, Rum'undan duyduğunuz her türlü hakaret ve aşağılamaya
cevap mı verdiniz?
Roj TV muhabirlerinin nasıl olup ta olaylardan 3 dakika
sonra canlı yayın yaptığını mı buldunuz?
Bir el bombasının nasıl olup ta o kadar hasar meydana
getirdiğini mi, Almanya ile yapılan telefon konuşmasını mı, o kalabalığın
nasıl bir anda örgütlendiğini mi, araştırdınız?
Arabası parçalanarak yakıldıktan sonra, şerefsizce ve
insafsızca dövülerek komaya sokulan uzman çavuşu mu, evi kurşunlanan polisi
mi, okulunda tartaklanıp kovalanan asker çocuklarını mı, araştırdınız?
Bütün bu eylemleri kimin planladığını ya da organizasyonu
kimin veya kimlerin yaptığını mı, o gün halkı sürüsünü idare eden bir çoban
maharetiyle kimlerin idare ettiğini mi araştırdınız?
Hayır, bunların hiçbirisini yapmadınız. Siz ne yaptınız
peki?
Sizin farkında bile olmadığınız değerler için orada görev
yapan bir astsubay ve bir uzman çavuş bulup, sonra bütün aydıncıklar,
sağduyucular, mozaikçiler, üst kimliği, yan kimliği, alt kimliği olanlar ve
hatta kimliksizler, sonra dalkavuklar, sendikacılar, susurluk paranoidleri,
Soroscular, hülasa ne idüğü belirsiz, ne kadar adam varsa etrafınızda, bila
istisna topunuz bir koro nizamında toplanıp, koroyu kimin yönettiğine bile
bakmadan-ki ben bundan emin değilim- " Vurun Kahpeye" konseri verdiniz.
Yanlış şarkıyı çalıyordunuz ama çaldınız, sesler, akortlar,
notalar hep bozuktu ama yinede çaldınız, orkestra şefi, "müzik" demişti
nasılsa.
Şimdi yapılan araştırmalar neticesinde şu anda bile kuvvetle
muhtemel olan sonuç çıkarsa ki bu sonuç, olayların altından terör örgütü ve
onunla beraber bazı gizli servislerin çıkmasından doğacak sonuçtur, o vakit
ne yapacaksınız?
Allanıp pullanıp önüne çıkarak tek, tek arzı endam ettiğiniz
o basına(!) bu defa ne söyleyeceksiniz? Acaba yapacağınız hangi açıklama
ile durumu kurtarmaya çalışacaksınız?
Bir açıklamanız var mı efendiler? Daha doğrusu bir "B"
planınız var mı?
Ama bana sorarsanız, sizin minik kafalarınızı böyle şeylerle
yormanıza gerek de yok zaten. Zira sizin adınıza orkestra şefi düşünür,
besteler, önünüze koyar ve size de yine icra-i sanat etmek kalır ki bu,
yani başkalarının bestelerini okumak zaten sizin en iyi yaptığınız şey
değil midir? Ne demişler "gözlerimi kaparım, vazifemi yaparım".
Yapın efendiler; vazifenizi yapın, hem de gözünüz kapalı
yapın. Açarsanız gözünüzü belki Türk Bayrağına sarılı tabutları görürsünüz,
ağlayan ailelerini, yetim çocuklarını görürsünüz de vicdanınız depreşir,
vazifeniz yarım kalır. Sonra ne der Avrupalı, değil mi?
Hatta bakın ne diyeceğim, asın gitsin o astsubayla uzman
çavuş'u, Şemdinli'yi, Yüksekova'yı, Hakkâri'yi de belediye başkanlarına
teslim edin, seçilmiştir nihayet atanmış değil. Öyle Vali'ye filan da gerek
yok canım, boşa zahmet. Tayin et, beğenmediler değiştir, ne lüzum var
efendim. Bir belediye başkanı ile ulemadan bir zat-ı muhterem yeter de
artar bile.
Siz de bu arada sanatsal sergiler açın, fotoğraf çekin,
resim yapın, medeniyetleri buluşturun, dinlere diyalog kurdurun.
Değil mi ki ateş düştüğü yeri yakar. Ateş sizin yüreğinize
mi düştü sanki? Bölen bölsün, satan satsın, Avşar'ı da ayırsınlar, Yörüğü
de ayırsınlar, dadaşı da, sarışını da, esmeri de.
Şehirleri, köyleri, mahalleleri hatta ev ev ayırsınlar Türk
Milletini, size ne gam efendiler.
Siz fotoğraf çekmeye devam edin. Fakat unutmayın ki bir gün sizin de bir
fotoğrafınızı çeken çıkar elbet. Ama o fotoğraf hangi salonlarda, nasıl
teşhir edilir bilemem. Malum ya yaşlı tarih fotoğrafları çekilip, tozlu
sayfalarında bir yerlere asılmış liderlerin, fotoğrafları ile doludur.
"VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN"
ALINTIDIR
http://www.kuvayimilliye.gen.tr/
Kasım 2005
