Şahab-1 ("Meteor-1") İran balistik füze programının temelini oluşturmuştur. Şahab-1 İran'ın 1985 ve 1986 yılları arasında Libya'da aldığı Scud-B füzesinin küçük çaplı modifiye edilmiş bir versiyonudur. Scud-B'nin 300 km'lik menzili İran-Irak Savaşı sırasında İran'ın Bağdat'ı vurmasına imkân sağlamıştır. İran sonraki dönemde Kuzey Kore ve muhtemelen Sovyetler Birliği'nden Scud-B füzesi temin etmiştir. İran Irak Savaşı sırasında İran'ın 100 ila 231 arasında Scud-B fırlattığı tahmin edilmektedir
İran Şahab-1 füzesinin üretimine 1988 ve 1994 yılları arasında başlamıştır
Varyantları
Şahab İran'ın 1988'den günümüze kadar kullandığı bir balistik füze sınıfının adıdır. Çeşitli kaynaklarda altı varyantı olduğu iddia edilmekle beraber (Şahab-1, Şahab-2, Şahab-3, Shahab-4, Shahab-5, Shahab-6) bunlardan ilk üçünün İran tarafından üretildiği ve kullanıldığı bilinmektedir.
Şahab-2 ("Meteor-2") İran'ın Şahab-1 füzesinin takipçisidir. Füze İran tarafından Kuzey Kore'nin desteğiyle üretilmiş bir Scud-C varyantıdır. Kuzey Kore ayrıca bir füze bakım tesisinin Scud-C montaj hattına dönüştürülmesine İran'a yardım etmiştir.
Füze Kuveyt, Katar, Umman, Irak ve atıldığı yere bağlı olarak İsrail'i vuracak kabiliyete sahiptir. Füzenin dairesel hata ihtimali 50 m'dir.
Varyantları
Şahab İran'ın 1988'den günümüze kadar kullandığı bir balistik füze sınıfının adıdır. Çeşitli kaynaklarda altı varyantı olduğu iddia edilmekle beraber (Şahab-1, Şahab-2, Şahab-3, Şahab-4, Şahab, Şahab-6) bunlardan ilk üçünün İran tarafından üretildiği ve kullanıldığı bilinmektedir.
