Necdet Göknil
New member
Gitme dedim..
İstanbul büyük şehir..
Başka şehirlere benzemez.
Her sokağı gizemli,
Her semti bir şiir ,
İstanbul güzellikleriyle seni boğar dedim.
Issız bir sokakta kim vurduya gidersin.
Yüzüne bakan olmaz,
İstanbul seni öldürür dedim.
Hiç anlamazsın denizinden nasıl vurgun yediğini...
Gece olunca,
Bir tokat gibi yüzüne vurur rüzgarları...
Tir tir titrer her yanın
Üşürsün...
Geceleri yalnızsan..
Hele, bir de sevdiklerini düşünüyorsan.
Bilemezsin
Yüreğine saplanan,
Yalnızlık bıçaklarının nerden geldiğini...
Bir başına kalırsın..
Üzülür, şap gibi ağlarsın..
Yavaş yavaş tükendiğini anlarsın.
Gitme dedim..
İstanbul büyük şehir.
Yapamazsın, yaşayamazsın İstanbul'da
Yabancısın, barınamazsın dedim.
Zamanla alışırım.
Seni daha kolay unuturum,
Kalabalık caddelerinde gezer,
Kendimi avuturum dedin.
Gidişini görmemek için
Arkandan bakamadım.
Sana kaç kere söyledim..
Yapma dedim.
Gitme dedim.
İstanbul büyük şehir...
İstanbul başka şehirlere benzemez,
İstanbul'da bir başına yaşamak zordur.
Dünyanı başına yıkar
Altında kalır, ezilirsin.
Sen yanmışsın, yakılmışsın,
Sen tükenmişsin, sen bitmişsin,
İstanbul' un umurunda olur mu sandın?
O sana yine gülerek bakar..
Kollarını sana açar..
Yapma dedim..
Etme-eyleme..
Gitme dedim.
Dinlemedin.
Hiç vazgeçmedin,
İnat edip gittin...
Aynayı eline al da yüzüne bir bak..
Nasıl kendini bu dayanılmaz acıların içine ittin?
Nasıl bu kadar değiştin?
Bak İstanbul yine aynı...
Yine güzel.
İstanbul'da sen kaybettin.
Şimdi İstanbul başka yalnızları beklemekte...
Necdet GÖKNİL
