İnsanında dogası bu olsa gerek

ejderha_35

New member
Katılım
7 Ağu 2005
Mesajlar
135
Reaction score
0
Puanları
0
Konum
Gecenin içinden..
Günlerden bir gün bir akrep ormanda gezerken bir dereden geçmek zorunda kalmış,fakat yüzemediği için gecemiyormuş,nasıl gececegini düşünürken tam o sırada derede yüzen bir kurba görmüş ve seslenmiş;kurbaga kardes kurbaga kardes ,tabi kurbaga bakmamış bile bunun üzerine akrep sürekli kurbaga kardeş deyince dayanamayıp cekine cekine suyun kenarına gelip buyur ne istiyorsun demiş.Akrep;benim karşıya gecmem lasım ama yüzme bilmiorum o yuzden senin sırtında dursam beni karşıya geçirirmisin demiş.kurbaga;ise olmas sana nasıl güvenebilirim ya beni sokarsan demiş ve hayır demiş.bunun üzerine akrep;seni niye sokayımki sokarsam sen ölür bende bogulur ölürüm demiş,bunu mantıklı bulan kurbaga tamam demiş ve almış akrepi sırtına ve deryi karşıdan karsıya gecmeye baslamış,tam derenin ortasına geldiginde kurbaga sırtında aniden bir sıcaklıkla beraber acı hisseder ve dönüp derki;niye beni soktun akrep kardeş bak şimdi noldu ikimizde ölecez der bunun üzerine ise akrep tam bogulurken sunu der;napyım kurbaga kardeş benim doğam bu....

sizcede insanlarda böyle değilmidir genelleme yapmıorum ama...düşünmek lasım..
 
bu hikayeyi daha önce de duymuştum. paylaştığın için sağol.

özellikle bu devirde kime güvenebilirsin ki???

bence kimseye. bazen kendine bile.

fazla mı karamsarım acaba? :saskin
 
Geri
Üst