snıper
New member
- Katılım
- 17 Ocak 2006
- Mesajlar
- 2,345
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Hayatın ortalarında yeni nesillere bakıyorum öyle güzeller ki gözlerim kamaşıyor kendimi tutamıyorum bir anlık hevesle bir kereden bişey olmaz deyip kendimi atıyorum.
Oh ne rahatmış burası ne güzelmiş herkes bana farklı bakıyor neşe saçıyorum etrafıma artık bişeyler beni pekte üzmüyor sanırım doğru yoldayım.
ömrümde mutlu ama eskiye nazaran biraz daha düşünüyorum kendimi ve cevremi bişeyler beni rahatsız ediyor içimde bir sıkıntı ki beni yakıp kavuruyor sanki bişeyler beni uyarıyor.
görmüyorum ki neyin nesi bu diyorum soruyorum bilen yok gecer diyolar geçmedi.
bir gün bir maden işcisi olan arkadaşımla konuştum dediki neler yapıyorsun değişmişin sen eskiden daha farklıydın şimdi ise zaman senide mi farklılaştırdı arkadaşları sormuyorsun bana bile belki farklı bakıyorsun
ne oldu sana derdin nedir dedimki bende zamanla yenilendim cevreme bir bak herkes ne güzel giyinmiş eğleniyor.
peki dedi bana bunları yaptığında rahatlıyormusun
evet dedim
peki öyleyse sende kömür gibi değişmişin
nasıl dedim
bak dedi arkadaşım bana bak ellerim kir pas dolu ciğerlerim belkide bitik ama evime öleceğim korkusuyla daha hızlı gidiyorum yaşamak mı kömürlü ellerimle emek taşıyorum peki sen ?
dedimki hayat bu sen orda ben burda
kardeşim sen kayıp etmişsin dünyanı olduğun zevk nefsindendir senin içindeki huzursuzluk benim kömürlü ciğerimden daha da beterdir..
bunları bir düşün ve karar ver sen mi kömürsün yoksa kömür mü senden kara ?
eve gidip hemencecik düşündüm olanları yolda düşünmek istemedim pek
sonra daldım düşüncelerime aslında eskiden daha güzeldi o ışıltılı ve süslü hayat bana lüksü yaşatırken bazı şeyleri benden alıyor ve ben ağır bedel ödüyordum peki yanlış neredeydi ?
buldum bir anda ben düşünemiyordum gözümle ve nefsime uyupta nefsimin beni yanıltmasını hazırlamıştım kendimce..
oysa bu banalım karşısında tek cıkış yolu arkadaşlarımla sohbet edip nefsimi kör etmekti bunu toz kadar dahi yapsam sıkılmayacaktım çünkü ben lüksün içinde bulunmaz günahlara karışmıştım ne yazıkki bunları yaptım.
arkadaşımı aradım dedimki sanırım sen dediklerinde haklıydın hemde çok haklısın dedim ki ben ne yapmalıyım dediki bana
nefsinle dertleş ?
olur dedimde bunu nasıl yapabilirdim ki? Oturdum odamda saatlerce herşeyi düşündüm tek bir söz beni uyandırdı
La İlahe İllAllah
kömürlü vucudumu işledim şimdi anlıyorum kömürüde kömürün karasınıda kömürün görselliğine nerde bir çalışan görsem nevsinden bir pas daha siliyor buda ömüre denk geliyor. ömürü güzelleştiriyor bi maden işcisinin kömürü işlemesi gibi.
kendime kömürün ömür olduğunu anlatıyorum
Son sözlerimle bu yazıyı bitirmek istiyorum
Nefsinle karanlığı örtme
örtüceksen kendince
Azap etme kendine
Ömür dediğin nefesindir
Sana Zulum eden göz ve nefsindir.
Bu yazıyı neden mi yazdım belki anlamamış olanda cıkabılır :smile: Lüksün içindeki yaşantı hoş gelebilir aslında ama bedelide olur herşeyin dünya zevkinin yaşanması sizden binlerce güzelliğin nurun kaybolmasına neden olabilir
yapılması gereken aslında çokca acıktır yaptığın her güzellik sana döner ödülle yaptığın her kötülük sana döner bela ve musibetle.
ömrümü süslemişken zevki aşım
Benden bişeyler alır belki başım
Aklıma düştükce gecen zamanım
Azabım inkar edilmez derdime yanarım.
Rabbim yar ve yardımcımız olsun öyle bir zamandayız ki kömürden daha beter.
Yaznın içindeki kişi hayal ürünüdür ben değilim..Gördüm,düşündüm,yazdım.
Oh ne rahatmış burası ne güzelmiş herkes bana farklı bakıyor neşe saçıyorum etrafıma artık bişeyler beni pekte üzmüyor sanırım doğru yoldayım.
ömrümde mutlu ama eskiye nazaran biraz daha düşünüyorum kendimi ve cevremi bişeyler beni rahatsız ediyor içimde bir sıkıntı ki beni yakıp kavuruyor sanki bişeyler beni uyarıyor.
görmüyorum ki neyin nesi bu diyorum soruyorum bilen yok gecer diyolar geçmedi.
bir gün bir maden işcisi olan arkadaşımla konuştum dediki neler yapıyorsun değişmişin sen eskiden daha farklıydın şimdi ise zaman senide mi farklılaştırdı arkadaşları sormuyorsun bana bile belki farklı bakıyorsun
ne oldu sana derdin nedir dedimki bende zamanla yenilendim cevreme bir bak herkes ne güzel giyinmiş eğleniyor.
peki dedi bana bunları yaptığında rahatlıyormusun
evet dedim
peki öyleyse sende kömür gibi değişmişin
nasıl dedim
bak dedi arkadaşım bana bak ellerim kir pas dolu ciğerlerim belkide bitik ama evime öleceğim korkusuyla daha hızlı gidiyorum yaşamak mı kömürlü ellerimle emek taşıyorum peki sen ?
dedimki hayat bu sen orda ben burda
kardeşim sen kayıp etmişsin dünyanı olduğun zevk nefsindendir senin içindeki huzursuzluk benim kömürlü ciğerimden daha da beterdir..
bunları bir düşün ve karar ver sen mi kömürsün yoksa kömür mü senden kara ?
eve gidip hemencecik düşündüm olanları yolda düşünmek istemedim pek
sonra daldım düşüncelerime aslında eskiden daha güzeldi o ışıltılı ve süslü hayat bana lüksü yaşatırken bazı şeyleri benden alıyor ve ben ağır bedel ödüyordum peki yanlış neredeydi ?
buldum bir anda ben düşünemiyordum gözümle ve nefsime uyupta nefsimin beni yanıltmasını hazırlamıştım kendimce..
oysa bu banalım karşısında tek cıkış yolu arkadaşlarımla sohbet edip nefsimi kör etmekti bunu toz kadar dahi yapsam sıkılmayacaktım çünkü ben lüksün içinde bulunmaz günahlara karışmıştım ne yazıkki bunları yaptım.
arkadaşımı aradım dedimki sanırım sen dediklerinde haklıydın hemde çok haklısın dedim ki ben ne yapmalıyım dediki bana
nefsinle dertleş ?
olur dedimde bunu nasıl yapabilirdim ki? Oturdum odamda saatlerce herşeyi düşündüm tek bir söz beni uyandırdı
La İlahe İllAllah
kömürlü vucudumu işledim şimdi anlıyorum kömürüde kömürün karasınıda kömürün görselliğine nerde bir çalışan görsem nevsinden bir pas daha siliyor buda ömüre denk geliyor. ömürü güzelleştiriyor bi maden işcisinin kömürü işlemesi gibi.
kendime kömürün ömür olduğunu anlatıyorum
Son sözlerimle bu yazıyı bitirmek istiyorum
Nefsinle karanlığı örtme
örtüceksen kendince
Azap etme kendine
Ömür dediğin nefesindir
Sana Zulum eden göz ve nefsindir.
Bu yazıyı neden mi yazdım belki anlamamış olanda cıkabılır :smile: Lüksün içindeki yaşantı hoş gelebilir aslında ama bedelide olur herşeyin dünya zevkinin yaşanması sizden binlerce güzelliğin nurun kaybolmasına neden olabilir
yapılması gereken aslında çokca acıktır yaptığın her güzellik sana döner ödülle yaptığın her kötülük sana döner bela ve musibetle.
ömrümü süslemişken zevki aşım
Benden bişeyler alır belki başım
Aklıma düştükce gecen zamanım
Azabım inkar edilmez derdime yanarım.
Rabbim yar ve yardımcımız olsun öyle bir zamandayız ki kömürden daha beter.
Yaznın içindeki kişi hayal ürünüdür ben değilim..Gördüm,düşündüm,yazdım.