HAŞAVRİ
Braveheart
ÖNCE ADAM OLMAK GEREK
Halk arasında bir söz vardır: “Vali olmuş ama adam olamamış…” Babası oğluna hep “Oğlum sen adam olamazsın”, “sen adam olmazsın” dermiş. Oğlan okumuş vali olmuş. Makamına yerleşmiş. Adamlarına “Gidin babamı alın gelin,nasıl vali olduğumu bir görsün” demiş. Adamlar gitmişler, babayı zorla valinin karşısına getirmişler. Oğlan böbürlene böbürlene ”Baba, baba sen bana hep adam olamazsın diyordun, bak ben vali oldum demiş. Babası üzgün ve kalbi kırık bir vaziyette “ Oğlum, ben sana vali olamazsın demedim ki, adam olamazsın dedim”, “sen yine adam olamamışsın, adam olsaydın beni böyle zorla karşına getirmez, eve gelir, elimi öper, makamına kendin davet ederdin” demiş.
Kastetmek istediğim değerli valilerimiz, bürokratlarımız, o veya bu kişiler değildir… Kastettiğim kendini Kaf Dağında gören, bulunduğu makamın hakkını veremeyen kişilerdir.
Adam olmak, adam gibi adam olmak ok önemli… Bu zamanda adam gibi adam olanlara, adam gibi olup öyle kalanlara çok ihtiyaç var.
Mevkiler, makamlar, maddi zenginlikler insanların karakterlerini olumsuz yönde etkilememelidir. Mevkiler yükseldikçe, maddi zenginlikler arttıkça; gönüller alçalmalı, büyükler saygı, küçüklere sevgi duyulmalı, kendini halkına adamalı, kin ve düşmanlık duymamalı; fakirlere, kimsesizlere yardım etmeli, şefkatli davranmalıdır. Doğruluktan ayrılmamalı, kendinden daha güçlülerin oyuncağı olmamalıdır. Vatan, millet, devlet çıkarlarını daima kendi çıkarlarının üzerinde tutmalıdır.
Yukarıdaki vasıfları taşıyanlar çevresindeki kişiler tarafından daha çok sevilir, sayılır ve değer verilirler. O kişiler yaşarken ve öldükten sonra da kalplerde, gönüllerde yaşarlar. Yıllar geçse de şükranla, minnetle, rahmetle anılırlar.
Bazı insanlar da makamların, mevkilerin bitmeyeceğini sanırlar. Zenginliğin tükenmeyeceğine inanırlar. Kendilerini dev aynasında görürler. Kendinden alt tabakalarda bulunan kişilere zulüm eder, onları hor görürler. Büyüklük hissine kapılarak, eziyet ederler. Kendinden yüksek mevkilerde bulunanlara da yağ yaparak, şirin gözükerek mevkilerini koruma ve yükseltme çabalarında bulunurlar.
Hak etmedikleri halde bir yerlere gelmeyi isteyenler, birileri tarafından getirilenler; önce kendilerine, çalıştığı camiaya, getiren kişilere, çevreye, bölgeye,ülkeye zarar getirirler. Bu atamalar çoğunlukla ve sık sık olduğu zamanlar zararı millet olarak hep birlikte görmekteyiz.
Yıllarca makamlarıyla, mevkileriyle kendini yüksekte görenlerin; emekliye ayrıldığında, görev süresi bittiğinde, görevden alındığında ne hallere düştüğüne şahit olmaktayız. Şatafatlı günlerin bittiğini, önünde el pençe divan duranların kaybolduğunu, çevresindeki sahte dostların çıkarları bittiği için terk ettiklerini, değer verdiği kişilerin sonra gelen kişinin yanında yer aldıklarını ve aleyhinde çalıştıklarını ibretle izlemekteyiz.
Bu olaylar dün yaşanmıştı. Bugünde aynen yaşanmaktadır. Dün çeşitli partilerin iktidar olduğu dönemlerde o partilere koşanlar, yönetim kadrosuna girmek, yönetimlere hoş görünmek isteyenler, kendilerini önemli mevkilere getirtmek için her yolu deneyenler; bugün tek başına iktidar olan AKP hükümetinin nimetlerinden yararlanmak için seferber olmuşlardır.
Sözüm, inandığı için oy tercihini AKP’ye kullanan halkımıza değildir. Sözüm, davasına yıllarca hizmet edenlere, AKP’yi kuranlara, emeği geçenlere değildir. Sözüm, kanunlar çerçevesinde yalnız devletinin bürokratlığını, hizmetini yapanlara değildir. Sözüm; vatanın, devletin menfaatlerini koruyan, halkın çıkarları için tüm gücünü harcayanlara değildir.
Sözüm, iktidarın gücünü kendi menfaatlerine alet edenlere… Sözüm, her dönemde iktidar partilerinin nimetlerinden faydalananlara… Sözüm, siyasi gücü kötüye kullanmak isteyen bürokratlara, sendikacılara ve kullanmak isteyen şahsi menfaat sağlayacak herkese…
Dünyada Allah’tan başka hiçbir şey kalıcı değildir. İktidarlar da gelip geçicidir. Türkiye nice iktidarlar, nice başbakanlar, bakanlar, milletvekilleri, bürokratlar, siyasetçiler görmüştür. Kimileri saygıyla, sevgiyle, hürmetle anılır; kimileri ise hatırlanmak bile istenmez.
Makamların, mevkilerin insanları değiştirmediği; sevgi ve kardeşlik duygularının ön plana çıktığı; vatan, millet, devlet, bayrak, sevgisinin kalplerde yaşatıldığı; mutlu, refah içinde huzurlu bir Türkiye için el ele, gönül gönüle…
Halk arasında bir söz vardır: “Vali olmuş ama adam olamamış…” Babası oğluna hep “Oğlum sen adam olamazsın”, “sen adam olmazsın” dermiş. Oğlan okumuş vali olmuş. Makamına yerleşmiş. Adamlarına “Gidin babamı alın gelin,nasıl vali olduğumu bir görsün” demiş. Adamlar gitmişler, babayı zorla valinin karşısına getirmişler. Oğlan böbürlene böbürlene ”Baba, baba sen bana hep adam olamazsın diyordun, bak ben vali oldum demiş. Babası üzgün ve kalbi kırık bir vaziyette “ Oğlum, ben sana vali olamazsın demedim ki, adam olamazsın dedim”, “sen yine adam olamamışsın, adam olsaydın beni böyle zorla karşına getirmez, eve gelir, elimi öper, makamına kendin davet ederdin” demiş.
Kastetmek istediğim değerli valilerimiz, bürokratlarımız, o veya bu kişiler değildir… Kastettiğim kendini Kaf Dağında gören, bulunduğu makamın hakkını veremeyen kişilerdir.
Adam olmak, adam gibi adam olmak ok önemli… Bu zamanda adam gibi adam olanlara, adam gibi olup öyle kalanlara çok ihtiyaç var.
Mevkiler, makamlar, maddi zenginlikler insanların karakterlerini olumsuz yönde etkilememelidir. Mevkiler yükseldikçe, maddi zenginlikler arttıkça; gönüller alçalmalı, büyükler saygı, küçüklere sevgi duyulmalı, kendini halkına adamalı, kin ve düşmanlık duymamalı; fakirlere, kimsesizlere yardım etmeli, şefkatli davranmalıdır. Doğruluktan ayrılmamalı, kendinden daha güçlülerin oyuncağı olmamalıdır. Vatan, millet, devlet çıkarlarını daima kendi çıkarlarının üzerinde tutmalıdır.
Yukarıdaki vasıfları taşıyanlar çevresindeki kişiler tarafından daha çok sevilir, sayılır ve değer verilirler. O kişiler yaşarken ve öldükten sonra da kalplerde, gönüllerde yaşarlar. Yıllar geçse de şükranla, minnetle, rahmetle anılırlar.
Bazı insanlar da makamların, mevkilerin bitmeyeceğini sanırlar. Zenginliğin tükenmeyeceğine inanırlar. Kendilerini dev aynasında görürler. Kendinden alt tabakalarda bulunan kişilere zulüm eder, onları hor görürler. Büyüklük hissine kapılarak, eziyet ederler. Kendinden yüksek mevkilerde bulunanlara da yağ yaparak, şirin gözükerek mevkilerini koruma ve yükseltme çabalarında bulunurlar.
Hak etmedikleri halde bir yerlere gelmeyi isteyenler, birileri tarafından getirilenler; önce kendilerine, çalıştığı camiaya, getiren kişilere, çevreye, bölgeye,ülkeye zarar getirirler. Bu atamalar çoğunlukla ve sık sık olduğu zamanlar zararı millet olarak hep birlikte görmekteyiz.
Yıllarca makamlarıyla, mevkileriyle kendini yüksekte görenlerin; emekliye ayrıldığında, görev süresi bittiğinde, görevden alındığında ne hallere düştüğüne şahit olmaktayız. Şatafatlı günlerin bittiğini, önünde el pençe divan duranların kaybolduğunu, çevresindeki sahte dostların çıkarları bittiği için terk ettiklerini, değer verdiği kişilerin sonra gelen kişinin yanında yer aldıklarını ve aleyhinde çalıştıklarını ibretle izlemekteyiz.
Bu olaylar dün yaşanmıştı. Bugünde aynen yaşanmaktadır. Dün çeşitli partilerin iktidar olduğu dönemlerde o partilere koşanlar, yönetim kadrosuna girmek, yönetimlere hoş görünmek isteyenler, kendilerini önemli mevkilere getirtmek için her yolu deneyenler; bugün tek başına iktidar olan AKP hükümetinin nimetlerinden yararlanmak için seferber olmuşlardır.
Sözüm, inandığı için oy tercihini AKP’ye kullanan halkımıza değildir. Sözüm, davasına yıllarca hizmet edenlere, AKP’yi kuranlara, emeği geçenlere değildir. Sözüm, kanunlar çerçevesinde yalnız devletinin bürokratlığını, hizmetini yapanlara değildir. Sözüm; vatanın, devletin menfaatlerini koruyan, halkın çıkarları için tüm gücünü harcayanlara değildir.
Sözüm, iktidarın gücünü kendi menfaatlerine alet edenlere… Sözüm, her dönemde iktidar partilerinin nimetlerinden faydalananlara… Sözüm, siyasi gücü kötüye kullanmak isteyen bürokratlara, sendikacılara ve kullanmak isteyen şahsi menfaat sağlayacak herkese…
Dünyada Allah’tan başka hiçbir şey kalıcı değildir. İktidarlar da gelip geçicidir. Türkiye nice iktidarlar, nice başbakanlar, bakanlar, milletvekilleri, bürokratlar, siyasetçiler görmüştür. Kimileri saygıyla, sevgiyle, hürmetle anılır; kimileri ise hatırlanmak bile istenmez.
Makamların, mevkilerin insanları değiştirmediği; sevgi ve kardeşlik duygularının ön plana çıktığı; vatan, millet, devlet, bayrak, sevgisinin kalplerde yaşatıldığı; mutlu, refah içinde huzurlu bir Türkiye için el ele, gönül gönüle…
