ölüm ile hayat aynı karede

talhay

New member
Katılım
27 Ocak 2007
Mesajlar
61
Reaction score
0
Puanları
0
beyler aslında fazla üzgün olmayan neşeli bir insanım ama bunu gördükten sonra artık neyse fazla söze gerek yok.

Amerika'nın Arizona eyaletine bağlı Phoenix kentinde yaşanan olay, büyük üzüntü yaşattı. Aaron Celis adlı adamın 36 yaşındaki karısı Veronica, hem hamile hem de ağır kanser hastası olarak Samaritan Hastanesi'ne kaldırıldı. Yazık ki, doktorların tüm çabalarına rağmen Veronica'nın 7 Ağustos'ta beyin ölümü gerçekleşti.

DOĞUMA 2 HAFTA VARDI

Veronica hamileliğinin 24'üncü haftasında tıbben ölü kabul edilirken, kocası o gün çok zor bir seçimle karşı karşıya kaldı. Eğer karısının ölümünü kabullenirse, doğmamış bebeğini de onunla birlikte kaybedecekti. Hem karısını hem de bebeğini kaybetmeyi göze alamayan Aaron kararını verdi ve Veronica'nın makineye bağlı halde yaşamasını istedi.

Aaron, doğacak çocuğunun anne karnında en azından 32 haftalık oluncaya kadar gelişmesi ve daha sonra sezaryenle alınması için talepte bulundu. Doktorlar aynı gün Veronica'yı makineye bağladı. Bebeğin 6 Ekim'de doğması planlandı. Ancak beklenmedik bir olay yaşandı. Doğuma 2 hafta kala annenin vücudunu bakteriyel enfeksiyon sardı. Bunun üzerine doktorlar acil ameliyatla bebeğin alınmasına karar verdi ve önceki gün 1 kilo 350 gram ağırlığında sağlıklı bir kız çocuğu dünyaya geldi.

VE BEBEK ANNESİNİN YANINDA...

Doğumdan sonra bebek, tıbben ölü olan annesinin yanına yatırıldı. Acı ve mutluluğu aynı anda yaşayan adam, gözyaşları içinde önce karısını sonra bebeği öptü. Doktorlar Veronica'yı yaşam destek ünitesinden koparmaları gerektiğini söylediklerinde Aaron, "Bugün bebeğimin doğum günü... Karımı bir gün daha yaşatın" dedi. Babanın isteği yerine getirildi ve Veronica'nın fişi ertesi gün çekildi.

 
hay aklıma tukureyım ne akla hızmet okursun mert sen bole seylerı...arkadaslar wala bı damla aktı gozlerımden cok uzucu bı durum Allah kımseye yasatmasın bole bısey..:(:(:(:(
 
düşünmesi bile çok üzücü..yaşamak,anlatılamaz..
 
hayat çogu zaman üzücüdür zaten
 
Geri
Üst