öfkenize hakim olun,pişman olmayın...

samdem

New member
Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden çıktığında, üç yaşındaki
oğlunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun kaportasını
mahvettiğini
görmüş. Hemen oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun eline çekiçle vurmaya
başlamış. Biraz sakinleşince oğlunu hemen hastaneye götürmüş. Doktor,
çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıştıysa da elinden bir şey
gelmemiş ve çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmış. Çocuk
ameliyattan çıkıp gözlerini açtığında,bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet
masum bir ifadeyle, Babacığım,kamyonuna zarar verdiğim için çok üzgünüm."
demiş ve sonra babasına şu soruyu sormuş: "Parmaklarım ne zaman yeniden
çıkacak?" Babası eve dönmüş ve hayatına son vermiş... Birisi masaya süt
döktüğünde ya da bir bebeğin
ağladığını işittiğinizde bu öyküyü hatırlayın. Çok sevdiğiniz birine karşı
sabrınızı yitirdiğinizi anladığınızda, önce biraz düşünün. Kamyonlar
onarılabilir, ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman
onarılamaz; genellikle kişiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz.
İnsan hata yapar. Hepimiz hata yaparız. Fakat öfkeyle ve düşünmeden yapılan
şeyler insanı sonsuza kadar rahatsız eder. Harekete geçmeden öncedurun ve
düşünün. Sabırlı olun. Anlayış gösterin ve sevin.
 

HTML

Üst