sülFiriK
New member
- Katılım
- 20 Nis 2006
- Mesajlar
- 1,313
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Sıcak mı sıcak yaz günlerinden biriydi. Akşam saatleri olmasına rağmen zordu nefes almak. Herzamanki gibi eve gelir gelmez attı defteri kitabı. Bu sıcakta birde test çözecek hali yoktu yani :ter: ..
Annesiyle tartıştı önce (hergün olduğu gibi) :Sopa . Çekti kapısını sert bir şekilde, kilitledi arkasındanda. Odasına girebilmişti en sonunda. Ve yine herzamanki gibi açtı bilgisayarını. Internet Explorer sayfasını açar açmaz hackhell yeni mesajlar geliodu zaten ekrana. Hayattı onun için burası.. Herşeyini paylaştığı tek yer..
Daldı ortama, kendinden geçmişti adeta! Nasıl oluyorda bu heyecan her geçen gün artarak devam edebiliyordu Sorgulayacak zamanıda yoktu zaten. Her geçen saniye topic demekti onun için..
Aradan baya uzun zaman geçti. Öyle ki saat yarıma geliyordu. Derken kapı zili çalmıştı. Babasıydı gelen.. Son mesajını tamamladı ve gönderdi. Ardından kapattı bilgisayarı ve bir hışımla kalktı yerinden (babası eve geldiğinde onu ders çalışırken görmesi gerekiyordu.. malum üniversiteye hazırlanıyordu genç adam). Kalktı ve açtı kapısını. Karşısında gördü babasının perişan suratını. Toplantısı kötü geçmişti anlaşılan..
"Oğlum..." demeye kalmadan bülbül gibi ötmüştü annesi. Konuştukça yerin dibine batıyordu bizimkisi :ter: ...ve babası son sözünü söylemişti;
-artık bilgisayar yok!
Olamazdı bu "bilgisayarın a.q. hackhell nolacak.!..". Kararını aldı ve;
-Üzgünüm baba, evden ayrılıyorum.. Hackhell'siz yapamam...
kurgu bana aittir..
Annesiyle tartıştı önce (hergün olduğu gibi) :Sopa . Çekti kapısını sert bir şekilde, kilitledi arkasındanda. Odasına girebilmişti en sonunda. Ve yine herzamanki gibi açtı bilgisayarını. Internet Explorer sayfasını açar açmaz hackhell yeni mesajlar geliodu zaten ekrana. Hayattı onun için burası.. Herşeyini paylaştığı tek yer..
Daldı ortama, kendinden geçmişti adeta! Nasıl oluyorda bu heyecan her geçen gün artarak devam edebiliyordu Sorgulayacak zamanıda yoktu zaten. Her geçen saniye topic demekti onun için..
Aradan baya uzun zaman geçti. Öyle ki saat yarıma geliyordu. Derken kapı zili çalmıştı. Babasıydı gelen.. Son mesajını tamamladı ve gönderdi. Ardından kapattı bilgisayarı ve bir hışımla kalktı yerinden (babası eve geldiğinde onu ders çalışırken görmesi gerekiyordu.. malum üniversiteye hazırlanıyordu genç adam). Kalktı ve açtı kapısını. Karşısında gördü babasının perişan suratını. Toplantısı kötü geçmişti anlaşılan..
"Oğlum..." demeye kalmadan bülbül gibi ötmüştü annesi. Konuştukça yerin dibine batıyordu bizimkisi :ter: ...ve babası son sözünü söylemişti;
-artık bilgisayar yok!
Olamazdı bu "bilgisayarın a.q. hackhell nolacak.!..". Kararını aldı ve;
-Üzgünüm baba, evden ayrılıyorum.. Hackhell'siz yapamam...
kurgu bana aittir..