Ölürsem Beni Seninle Ararlar Şimdi...

['StİnG']

İşte o zaman, sevgili diye, dünya diye, hayat diye baktığınız her boşluğu artık sadece sizin o yaralı benliğiniz doldurur. Nereye, hangi kalabalık şehre gitseniz peşinizden o ıssız, o karanlık ormanınızı birlikte götürürsünüz. Nereye gitseniz kendinizi orada kaybolmuş hissedersiniz. Yollarda kime rastlasanız, çıkarıp onun fotoğrafını gösterirsiniz. Bu insanı tanıyor musunuz, buralardan geçti mi, onu gördünüz mü, diye sorarsınız. Aslında kaybolan o değil, sizsiniz; o diye sorduğunuz kendinizdir..​

 

[GeHeNNa]

Aslında kaybolan o değil, sizsiniz...

Haklı bir yazı ellerine sağlık

 

[AngeL]

Aslında kaybolan o değil, sizsiniz; o diye sorduğunuz kendinizdir..

günün sözü bu olmalı...

 

[uyKuCuPianisT]

Cezmi Ersözün bi kitabından aldığın sözLer gerçekTen güzeL.

 

[ScorpioN]

Hayat kitaplarda yazılan gibi değilmiş. Kitaplarda her kelimenin altında başka bir kelime gizliymiş. Her yüzün altında başka bir yüz... Böyle gidiyormuş, bunun sonu yokmuş.
Geç de olsa şimdi anlıyorum. Beni aşar bu kelimelerin altındaki kelimeler, bu yüzlerin altındaki yüzler... Ben içimdeki acıya bakarım. İçimdeki enayiliğe bakarım.
Evet, kelimelerin altındaki kelimeyi, yüzlerin altındaki yüzleri biliyorum ama, ben seni içimde hissederken, sana inanmışken şehrin her tarafında yanan bir ışık vardı. Yollarda, bahçelerde, hiç durmadan yanan bir ışık... Sen bu hayatta herşeyi benden iyi bilirsin. Öyleyse açıkla seni içimde hissettiğim her an hayatı aydınlatan bu ışığı... Yollarda, bahçelerde, evlerde gece ve gündüz durmadan yanan bu ışığı...
Hadi böyle bir ışığın hiç olmadığına inandır beni. Enayisin de bana... Çocuklardan, sarhoşlardan, budalalardan bile daha enayi...
Dünyayı, insanları, hayatları göründüğü gibi sandığım için...
Herşeyin göründüğü gibi olduğuna inandığın ve öyle sevdiğim için enayisin de...
Ama açıkla bana bu ışığı...

tşkler stinG...