- Katılım
- 23 May 2010
- Mesajlar
- 10,583
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Çocuğunuzun Nerede Olduğunu Biliyor Musunuz?
Babam anlatırdı; bir zamanlar oturduğumuz ilçe’nin yerel televizyonunda spiker gece haberlerine “Saat 23:00. Çocuğunuzun nerede olduğunu biliyor musunuz?” sözleriyle başlarmış. Şimdilerde düşünüyorum da bu söz belki samimi bir kaygıyı yansıtıyor belki de sadece dikkat çekerek kanalın reytingini yükseltmeyi hedefliyordu. Ancak amaç ne olursa olsun, bu anons bugün de hala geçerli olan basit ama değerli bir taktik hakkında ipuçları içeriyordu.
Anne babalar özellikle günün iki dönemi tetikte olmalıdır. 12:00-18:00 arası ve gece 23:00-sabah 04:00 arası. Neden mi?
Öğleden sonralar tehlikeli zamanlardır. Bu saatler anne babaların işte olduğu, çocuğun ise okuldan çıktığı saatlerdir. İstatistiklere göre en çok çocuk kaçırma öğle ve akşam yemekleri arasında yaşanıyor. Ve çocuklar yasadışı uyuşturucuları en çok 16:00-18:00 saatleri arasında deniyor.
Sevdiklerimiz, gece yolculuğu yapacaksak eğer tedirgin olurlar ve sık sık kontrol ederler. Bu konuda kaygılanmakta da haklılar aslında. Vücut saatine göre bedenin en bitkin düştüğü, dolayısıyla kaza riskinin yükseldiği saatler gece 23:00 ile sabah 04:00 arasıdır.
Peki ne yapmalıyız?
Gözünüz saatte olsun ve günün tehlikeli saatlerinde çocuklarınızın nerede olduğunu bilin. Ama lütfen bunu çocuğunuza hissettirmeden yapın. Bir gün onların yanında olamayacağımızı, bir gün sizin elinizi tutmadan bu yola devam edeceklerini asla unutmayın.
ELİMİ BIRAKMA ÇOCUĞUM!
Son yıllarda ülkemizde çocuk kaçırma vakaları her geçen gün artmakta ve aileler daha da tedirgin olmaktadır. Bu tedirginlik zamanla ebeveynlerde aşırı koruyuculuğa yol açmaktadır.
Tabiî ki onlar bizim canımız ve canımız yansın istemiyoruz. Onları karşılaşabilecekleri her türlü tehlikelerden korumak istiyoruz ama bunu yaparken zaman zaman ölçüyü kaçırabiliyor ve onlara zarar verdiğimizin farkında olamıyoruz.
Bizim koruyuculuğumuzun onun psikolojisini bozabileceğini unutuyoruz.
Çocuğumuz bundan nasıl etkileniyor?
Anne-babanın aşırı koruyucu tutumu çocuğu anne babaya aşırı bağımlı hale getirir ve kendi başına karar verememesine neden olur. Anne babansın her sorununu çözdüğü çocuk kendi yaşantısında sorunlarla karşılaştığında kaçacak hatta yüzleşmek bile istemeyecektir. Başarıma duygusunu tadamayan çocuk zamanla kendine karşı olan özsaygısını da yitirir ve kendini yetersiz görme, sevmeme duygusu geliştirir.
Çevremizdeki koruyucu anne babalrı far etmemiz zor değil. Çocuğa parkta oyun oynarken zorla bir şeyler yedirmeye çalışan anne, lise yıllarına kadar onunla yatan baba, yıllar geçmesine rağmen hala kendi elleriyle yemek yediren anne, çocuk düştüğünde o daha ne olduğunu anlamadan kaldıran baba…. Bunlara örnek olabilir.
ÖNERİLER
• Başarısızlıklarını küçümsemeyin
• Manevi ödüller verin… harikasın, tebrik ederim, aferin…v.b.
• Yeni bir şeyi başarmaya çalışırken onu destekleyin
• Başarabileceği görevler ve sorumluluklar verin
• İstemediği şeyler için ısrarcı olmayın, zorlamayın
• Cesaretlendirin
Babam anlatırdı; bir zamanlar oturduğumuz ilçe’nin yerel televizyonunda spiker gece haberlerine “Saat 23:00. Çocuğunuzun nerede olduğunu biliyor musunuz?” sözleriyle başlarmış. Şimdilerde düşünüyorum da bu söz belki samimi bir kaygıyı yansıtıyor belki de sadece dikkat çekerek kanalın reytingini yükseltmeyi hedefliyordu. Ancak amaç ne olursa olsun, bu anons bugün de hala geçerli olan basit ama değerli bir taktik hakkında ipuçları içeriyordu.
Anne babalar özellikle günün iki dönemi tetikte olmalıdır. 12:00-18:00 arası ve gece 23:00-sabah 04:00 arası. Neden mi?
Öğleden sonralar tehlikeli zamanlardır. Bu saatler anne babaların işte olduğu, çocuğun ise okuldan çıktığı saatlerdir. İstatistiklere göre en çok çocuk kaçırma öğle ve akşam yemekleri arasında yaşanıyor. Ve çocuklar yasadışı uyuşturucuları en çok 16:00-18:00 saatleri arasında deniyor.
Sevdiklerimiz, gece yolculuğu yapacaksak eğer tedirgin olurlar ve sık sık kontrol ederler. Bu konuda kaygılanmakta da haklılar aslında. Vücut saatine göre bedenin en bitkin düştüğü, dolayısıyla kaza riskinin yükseldiği saatler gece 23:00 ile sabah 04:00 arasıdır.
Peki ne yapmalıyız?
Gözünüz saatte olsun ve günün tehlikeli saatlerinde çocuklarınızın nerede olduğunu bilin. Ama lütfen bunu çocuğunuza hissettirmeden yapın. Bir gün onların yanında olamayacağımızı, bir gün sizin elinizi tutmadan bu yola devam edeceklerini asla unutmayın.
ELİMİ BIRAKMA ÇOCUĞUM!
Son yıllarda ülkemizde çocuk kaçırma vakaları her geçen gün artmakta ve aileler daha da tedirgin olmaktadır. Bu tedirginlik zamanla ebeveynlerde aşırı koruyuculuğa yol açmaktadır.
Tabiî ki onlar bizim canımız ve canımız yansın istemiyoruz. Onları karşılaşabilecekleri her türlü tehlikelerden korumak istiyoruz ama bunu yaparken zaman zaman ölçüyü kaçırabiliyor ve onlara zarar verdiğimizin farkında olamıyoruz.
Bizim koruyuculuğumuzun onun psikolojisini bozabileceğini unutuyoruz.
Çocuğumuz bundan nasıl etkileniyor?
Anne-babanın aşırı koruyucu tutumu çocuğu anne babaya aşırı bağımlı hale getirir ve kendi başına karar verememesine neden olur. Anne babansın her sorununu çözdüğü çocuk kendi yaşantısında sorunlarla karşılaştığında kaçacak hatta yüzleşmek bile istemeyecektir. Başarıma duygusunu tadamayan çocuk zamanla kendine karşı olan özsaygısını da yitirir ve kendini yetersiz görme, sevmeme duygusu geliştirir.
Çevremizdeki koruyucu anne babalrı far etmemiz zor değil. Çocuğa parkta oyun oynarken zorla bir şeyler yedirmeye çalışan anne, lise yıllarına kadar onunla yatan baba, yıllar geçmesine rağmen hala kendi elleriyle yemek yediren anne, çocuk düştüğünde o daha ne olduğunu anlamadan kaldıran baba…. Bunlara örnek olabilir.
ÖNERİLER
• Başarısızlıklarını küçümsemeyin
• Manevi ödüller verin… harikasın, tebrik ederim, aferin…v.b.
• Yeni bir şeyi başarmaya çalışırken onu destekleyin
• Başarabileceği görevler ve sorumluluklar verin
• İstemediği şeyler için ısrarcı olmayın, zorlamayın
• Cesaretlendirin