SEPTAGH
New member
Çok güzel bi hikaye...
Hindistan’da bir su taşıyıcısının, boynunun arkasında taşıdığı sırığın uçlarına asılmış iki büyük testisi vardı. Testilerden biri, kusursuz bir biçimde yapılmıştı ve hiç su sızdırmazdı. Diğer testinin bir çatlağı vardı ve su taşıyıcısı, efendisinin evine ulaştığında suyun büyük bir bölümü sızmış ve testi ancak yarısına kadar dolu olurdu.
İki yıl boyunca bu her gün böyle sürüp gitti; su taşıyıcısı, efendisinin evine bir buçuk testi dolusu su getirebildi. Elbette, kusursuz testi, başarılarıyla gurur duyuyordu. Ama zavallı çatlak testi, kendi kusurundan utanıyor ve yerine getirmesi gereken işin yalnızca yarısını yapabiliyor olmaktan ötürü çok üzülüyordu.
Acı bir başarısızlık olarak algıladığı iki yıldan sonra, dere kenarındayken su taşıyıcısıyla konuştu: “Kendimden utanıyorum ve senden özür dilemek istiyorum.” “Neden?” diye sordu su taşıyıcısı. “Neden utanıyorsun?” “Son iki yıldır, yükümün yalnızca yarısını ulaştırabildim; çünkü içimdeki bu çatlak, efendinin evine gidinceye kadar suyun yarısının sızmasna sebep oluyor. Benim kusurlarım yüzünden bunca işi yapmak zorunda kalıyorsun ve çabalarının karşılığını tam alamıyorsun,” dedi testi.
Su taşıyıcısı, eski çatlak testinin bu haline üzüldü ve merhamet dolu bir sesle şöyle dedi: “Efendimin evine dönerken, yol üzerindeki güzel çiçeklere dikkat etmeni istiyorum.”
Gerçekten de tepeden yukarı çıkarken, eski çatlak testi, yolun kenarında güneşin ısıttığı güzel yabani çiçekleri fark etti ve bu ona az da olsa mutluluk verdi. Ama yolun sonunda halen kendini kötü hissediyordu; çünkü yükünün yarısını sızdırmıştı ve testi, hatasından dolayı su taşıyıcısından gene özür diledi.
Su taşıyıcısı, testiye “Yol boyunca yalnız senin tarafında çiçek olduğunu, öbür testinin tarafından hiç çiçek olmadığını fark ettin mi? Bunun nedeni şu: Senin kusurunu biliyordum ve bunu bir faydaya çevirmeye çalıştım. Yolun senin tarafına düşen bölümüne çiçek tohumları ektim ve her gün dereden dönüşümüz esnasında sen onları suladın. İki yıl boyunca, her gün çiçekleri toplayıp efendimin masasını süsledim. Sen şu anda olduğun gibi olmasaydın, efendimin evinde böyle bir güzellik olmayacaktı.”
Hepimizin kendimize özgü kusurları var. Hepimiz birer çatlak testiyiz. Kusurlarınızdan korkmayın. Onları kabul edin; siz de bir güzelliğin kaynağı olabilirsiniz. Unutmayın, zayıf yanlarımızdan güç alırız.
Hindistan’da bir su taşıyıcısının, boynunun arkasında taşıdığı sırığın uçlarına asılmış iki büyük testisi vardı. Testilerden biri, kusursuz bir biçimde yapılmıştı ve hiç su sızdırmazdı. Diğer testinin bir çatlağı vardı ve su taşıyıcısı, efendisinin evine ulaştığında suyun büyük bir bölümü sızmış ve testi ancak yarısına kadar dolu olurdu.
İki yıl boyunca bu her gün böyle sürüp gitti; su taşıyıcısı, efendisinin evine bir buçuk testi dolusu su getirebildi. Elbette, kusursuz testi, başarılarıyla gurur duyuyordu. Ama zavallı çatlak testi, kendi kusurundan utanıyor ve yerine getirmesi gereken işin yalnızca yarısını yapabiliyor olmaktan ötürü çok üzülüyordu.
Acı bir başarısızlık olarak algıladığı iki yıldan sonra, dere kenarındayken su taşıyıcısıyla konuştu: “Kendimden utanıyorum ve senden özür dilemek istiyorum.” “Neden?” diye sordu su taşıyıcısı. “Neden utanıyorsun?” “Son iki yıldır, yükümün yalnızca yarısını ulaştırabildim; çünkü içimdeki bu çatlak, efendinin evine gidinceye kadar suyun yarısının sızmasna sebep oluyor. Benim kusurlarım yüzünden bunca işi yapmak zorunda kalıyorsun ve çabalarının karşılığını tam alamıyorsun,” dedi testi.
Su taşıyıcısı, eski çatlak testinin bu haline üzüldü ve merhamet dolu bir sesle şöyle dedi: “Efendimin evine dönerken, yol üzerindeki güzel çiçeklere dikkat etmeni istiyorum.”
Gerçekten de tepeden yukarı çıkarken, eski çatlak testi, yolun kenarında güneşin ısıttığı güzel yabani çiçekleri fark etti ve bu ona az da olsa mutluluk verdi. Ama yolun sonunda halen kendini kötü hissediyordu; çünkü yükünün yarısını sızdırmıştı ve testi, hatasından dolayı su taşıyıcısından gene özür diledi.
Su taşıyıcısı, testiye “Yol boyunca yalnız senin tarafında çiçek olduğunu, öbür testinin tarafından hiç çiçek olmadığını fark ettin mi? Bunun nedeni şu: Senin kusurunu biliyordum ve bunu bir faydaya çevirmeye çalıştım. Yolun senin tarafına düşen bölümüne çiçek tohumları ektim ve her gün dereden dönüşümüz esnasında sen onları suladın. İki yıl boyunca, her gün çiçekleri toplayıp efendimin masasını süsledim. Sen şu anda olduğun gibi olmasaydın, efendimin evinde böyle bir güzellik olmayacaktı.”
Hepimizin kendimize özgü kusurları var. Hepimiz birer çatlak testiyiz. Kusurlarınızdan korkmayın. Onları kabul edin; siz de bir güzelliğin kaynağı olabilirsiniz. Unutmayın, zayıf yanlarımızdan güç alırız.
