-ZeYNA-
♥ŞiiR PeRi'Si♥
- Katılım
- 9 Eki 2009
- Mesajlar
- 4,104
- Reaction score
- 1
- Puanları
- 0
Düşünsenize…
Kaç kişiye “Seni seviyorum.” dediniz, kaç kere haykırdınız avazınız çıktığı kadar, içinizden kopartarak bir yanınızı ya da dilinizin ucundan yuvarlayarak bu iki kelimeyi, inandırmaya çalıştınız kendinizi karşınızdakine?
Düşünsenize…
Kaç kere duydunuz bir çoğunun dilinde bayağılaşan bu cümleyi? Kaç kere inanmaya çalıştınız siz de onların yalan olan sevgilerine, yalan olduklarını bile bile?
Düşünsenize…
Kaç kere aldatıldınız, kaç kere sevdiğinizi paylaştınız başka başka bedenlerle ya da sevdiğinizin beyninde aldatıldınız kim bilir kaç kişiyle?
Düşünsenize…
Kaç kişiye mezar ettiniz gönlünüzü, kaç kere gömdünüz kaç kişiyi en derinlere?
Düşünsenize…
Kaç kişiyle bazen yer sofralarında bazen en lüks lokantalarda tokuşturdunuz kadehlerinizi; bazen ucuz bi' şarapla bazen en pahalı votkalarla viskilerle?
Kaç kişinin şerefine içtiniz? Kaç kişinin olmayan şerefine bağıra bağıra küfrettiniz kaç kere?
Düşünsenize…
Kaç kere yumruk yumruğa kavga ettiniz sevdikleriniz için ya da yumruğunuzu sıkıp kavgaya niyetlendiniz kaç kere kaç kişi için?
Düşünsenize…
Kaç kişiye omzunuzu bahşettiniz dayayıp alnını ağlasın diye? Ya siz? Kaç kişinin kulaklarında hıçkırıklarınız, omzunda göz yaşlarınız kaldı kim bilir kaç kere?
Düşünsenize…
Kaç defa vuruldunuz kahpenin kahpesi kurşunlarla sırtınızın tam ortasından ve bıçaklandınız adice; kaç kişi tarafından? Ve kaç kere yılmadınız, yıkılmadınız her darbede ayakta ve daha sağlam kaldınız demirden, kurşundan…
Düşünsenize…
Kaç gece sabahladınız, şimdiye kadar kaç kere döndünüz size kabir misali gelen yatağınızda; sağınızdan solunuza, sağınıza solunuzdan?
Düşünsenize…
Kaç kere pişman oldunuz şimdiye kadar?
Kaç kere “Keşke…” ile başladı “Keşke…” ile bitti cümleleriniz?
Ve bir elin parmaklarını geçer mi “İyi ki…” dedikleriniz?
Düşünsenize…
Kaç kere “Ölümden beter bu acı!” dediniz yaşadıklarınıza?
Kaç kişi için yas elbiselerinizi giyip; gözlerinizin yaşını ve şişini gizlediniz?
Düşünsenize…
Kaç kere ölmek istediniz, atlayarak dipsiz bir uçurumun kenarından?
Kaç kere ölüme meyledip sarktınız odanızın camından, balkonundan?
Kaç kişi için vazgeçtiniz intihardan?
Her birine “Çok…” diyenler…
Merak etmeyin yalnız değilsiniz,
Siz de benden; bizdensiniz…
“Hiç…” diyenler…
Bizler sizin eseriniziz.
Bizleri zaten sizler bu hale getirdiniz…
Ama hiç sevinmeyin,
Birgün siz de bize benzeyeceksiniz!!!
Kaç kişiye “Seni seviyorum.” dediniz, kaç kere haykırdınız avazınız çıktığı kadar, içinizden kopartarak bir yanınızı ya da dilinizin ucundan yuvarlayarak bu iki kelimeyi, inandırmaya çalıştınız kendinizi karşınızdakine?
Düşünsenize…
Kaç kere duydunuz bir çoğunun dilinde bayağılaşan bu cümleyi? Kaç kere inanmaya çalıştınız siz de onların yalan olan sevgilerine, yalan olduklarını bile bile?
Düşünsenize…
Kaç kere aldatıldınız, kaç kere sevdiğinizi paylaştınız başka başka bedenlerle ya da sevdiğinizin beyninde aldatıldınız kim bilir kaç kişiyle?
Düşünsenize…
Kaç kişiye mezar ettiniz gönlünüzü, kaç kere gömdünüz kaç kişiyi en derinlere?
Düşünsenize…
Kaç kişiyle bazen yer sofralarında bazen en lüks lokantalarda tokuşturdunuz kadehlerinizi; bazen ucuz bi' şarapla bazen en pahalı votkalarla viskilerle?
Kaç kişinin şerefine içtiniz? Kaç kişinin olmayan şerefine bağıra bağıra küfrettiniz kaç kere?
Düşünsenize…
Kaç kere yumruk yumruğa kavga ettiniz sevdikleriniz için ya da yumruğunuzu sıkıp kavgaya niyetlendiniz kaç kere kaç kişi için?
Düşünsenize…
Kaç kişiye omzunuzu bahşettiniz dayayıp alnını ağlasın diye? Ya siz? Kaç kişinin kulaklarında hıçkırıklarınız, omzunda göz yaşlarınız kaldı kim bilir kaç kere?
Düşünsenize…
Kaç defa vuruldunuz kahpenin kahpesi kurşunlarla sırtınızın tam ortasından ve bıçaklandınız adice; kaç kişi tarafından? Ve kaç kere yılmadınız, yıkılmadınız her darbede ayakta ve daha sağlam kaldınız demirden, kurşundan…
Düşünsenize…
Kaç gece sabahladınız, şimdiye kadar kaç kere döndünüz size kabir misali gelen yatağınızda; sağınızdan solunuza, sağınıza solunuzdan?
Düşünsenize…
Kaç kere pişman oldunuz şimdiye kadar?
Kaç kere “Keşke…” ile başladı “Keşke…” ile bitti cümleleriniz?
Ve bir elin parmaklarını geçer mi “İyi ki…” dedikleriniz?
Düşünsenize…
Kaç kere “Ölümden beter bu acı!” dediniz yaşadıklarınıza?
Kaç kişi için yas elbiselerinizi giyip; gözlerinizin yaşını ve şişini gizlediniz?
Düşünsenize…
Kaç kere ölmek istediniz, atlayarak dipsiz bir uçurumun kenarından?
Kaç kere ölüme meyledip sarktınız odanızın camından, balkonundan?
Kaç kişi için vazgeçtiniz intihardan?
Her birine “Çok…” diyenler…
Merak etmeyin yalnız değilsiniz,
Siz de benden; bizdensiniz…
“Hiç…” diyenler…
Bizler sizin eseriniziz.
Bizleri zaten sizler bu hale getirdiniz…
Ama hiç sevinmeyin,
Birgün siz de bize benzeyeceksiniz!!!
aLıntı...
