Arama sonuçlarınız

Bire güldük bahçede, Tomurcuklanıp saçılan. Bir demet papatya, Her dalında sevgiyi fısıldayan. Günaşığıydık sevgini dalında, Büklüm büklüm eğilen. Hayattık son gündemde. Sevdaydık biz ama ne sevda Aşk değildi, hoşlantı değil Belki bir dost, arkadaş Belki de biz kardeştik, Gönüllerini...

Gene gün gidiyor Ağır ağır karanlık gösteriyor acımasızlığını. Ben karanlıkları hiç sevmedim ki... Karanlıklar yalnızlığımı hep ikiye katlar. Kaybetmeyi çok istedim, O karanlık içinde ruhumu. Hep bir yıldız aradım gökyüzünde Bir ışıltı, bir ses... Hep yalnızlıktı gözüme dökülen Kulağımda ise...

Bu kadar basit mi ayrılıklar? Akrep gezer gibi dolanırken koynunda; ben unutamadım o sıcak bakışları, uzatınca ellerimi dokunamıyorum yüreğine, ah! Benim sarhoşluğum ne vardı uyumsuz bir yüreğe yelken açacak, hadi çık çıkabilirsen boynuna kadar batmış olduğun balçıktan off zordu manasız hatta...

Sonbahardı seninle karşılaşmam, o herkese rehavet ama bana güzelliği getiren bahar. Şimdilerde sensizim ama çektiğim acılar boş değil sevdiceğim, biliyorum o güzel yürek benle, benimde seninle dolu olduğum gibi. Ah bitanem nerde yaptım hatayı bendeki duygusallık mı bitmişti yoksa sendeki sabır...

nerde kendini bilmez çocuklar, bir sabah öylece çekip gittiler, çınladı alkışlar kor sokaklarda, yankısı kime kaldı?.. deniz koydum adını, kederi bende kaldı, uzak köyler kurdum birbirine, denizine aldandım. acının surlarında ateşler yaktım, vuruldu şehirler, soluksuz kaldı, kendine...

Özlemlerin son bulduğu yerde sevgide son bulur. Her şey yalan be gülüm, Üzüldüğümüz, sevindiğimiz yalan. Ağlamalarımız, gülmelerimiz yalan. Yalanlarla dolu bu dünya. Umutla beklediğimiz gerçekleşecek hayallerimiz, Ardı arkası kesilmeyen vaatlerimizde hep yalan. Yalan gülüm Yaşanılası bu...

Haykırışları yakarışları duymadın mı? Duymadın mı gönlümden çıkan çığlıkları? Sayısız kuşlar gönderdim, bahçendeydi görmedin mi? Ben sana susuyorum aşıklar prensi Hasret kalmışım gözlerine, bakısına dokunuşlarına Hasretim bitanem düşlerine, hayallerine Gerçek olmasa da hasretim bebeğim...

Bu günlerde hayalde kuramıyorum artık, daha bir yalnız kalıyorum hayallerde bile. Bu günlerde daha bir üzgün daha bir kendinden bıkmışlık var ruhumda… Artık bu yolun sonu gelmişte geçiyor bile,,,, Yoksun artık sen, çok istemiş olsam da yanında,senin hayallerini artık başkaları süslüyor,belki...

Gene gün gidiyor, ağır ağır karanlık gösteriyor acımasızlığını. Ben karanlıkları hiç sevmedim ki... Karanlıklar yalnızlığımı hep ikiye katlar. Kaybetmeyi çok istedim, o karanlık içinde ruhumu. Hep bir yıldız aradım gökyüzünde, bir ışıltı, bir ses... Hep yalnızlıktı gözüme dökülen kulağımda ise...

Neydi kalbimizden dileyipte ulaşamadıklarımız, en yakınımızla bile paylaşamadıklarımız? Acaba eksik noktalar mı ulaşılmayı engelleyen yada derin çukurlar mı açıyoruz ilerlemeyi kesen? Neden diye sorduğumuzda sorunlara çözüm bulamadığımız zayıf kalmış yanımız mı? Yoksa ruhumuzu teslim ettiğimiz...

herkeze merhaba tüm güzelliklerin sizlerle olmasını diliyorum:D