Usuyordum
Zaman, geceyi okşuyordu; bense, üşüyordum kimsesizliğimde... Sıradanlığımın üzerime kurşun misali çöktüğü gecelerde, sensizliğe türküler söylerdim. Çıkmaz sokaklardaki asudeliğim, asabımın gereğidir. Hükmünde şafaklara yazdım, gün ötesi bölünen uykularımın tedirginliğini... Ne...